Κερνάω καφεδάκι...

Περαστικός για λίγο απο Αθήνα ,
και μετά πάλι πίσω εκεί
όπου κερνάω καφεδάκι ,

και το δείλι ,
παγωμένο τσιπουράκι ! ! !

Οσοι βρεθήτε κοντά στο Ξυλόκαστρο ,
είστε καλοδεχούμενοι ,
όλοι οι καλοί χωράνε...

Πανω στο κύμα

Επειδή οι μεγάλες αγάπες δεν κρύβονται....
Κι επειδή η ζωη μου όλη ειναι βουτηγμένη μεσα στ αλμυρό νερό ,
δεν θα μπορούσα να μείνω μακρυά απο
αυτην την μεγάλη αγάπη μου που λέγεται ΘΑΛΑΣΣΑ ....

Μπορεί πλέον να μην εχω την δυνατότητα να την χαρώ
και να την απολαύσω όπως εγω ξέρω και θέλω,
μα τουλάχιστον θα ειμαι κοντά της
θ' αναπνέω το ιώδιό της
και θα νιώθω την αυρα της
να μου χαϊδεύει και να μου ζωντανεύει καθε κύτταρο...
Με την βοήθεια της καλης μου Λίνας
βρήκα ενα μικρό δωματιάκι
Πανω στο κυμα...
και δεν υπερβάλω... Κυριολεκτώ ,
ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΥΜΑ
για να την απολαμβάνω και να ακούω το νανούρισμά της.

Εκει θα κάνω και αναγκαστική αποτοξίνωση
απο τον Η/Υ και ετσι
δυστυχώς δεν θα εχω την δυνατότητα
να επικοινωνώ μαζί σας...

Μα κάθε λίγο και λιγάκι που θα ερχομαι πίσω
στο μεγάλο χωριό (Αθήνα)
θα επισκέπτομαι τους γνώριμους
και τόσους φιλικούς σας χώρους εδω.

Μέχρι λοιπόν να τα ξαναπούμε ,
Την αγάπη μου ,
Να ειστε όλοι καλά ,
και να περνάτε ακόμα καλύτερα . . .

Κι έρχονται πια τα πουλιά της άνοιξης
και βρίσκουν μοναξιά κι άδειους αγρούς...

Οσο κι αν γύρισα όλον τον κόσμο ,
έκλεισα πιά με συρματόπλεγμα τη σκέψη μου
μέσα σε κάτι κουτάκια σκοτεινά
που ήλιος και φως δεν τα βλέπουν
ολη μέρα.

Μόνο σαν έρθει το σούρουπο
σχεδόν κρυφά
βγάζω το κεφάλι και κοιτάζω
την δύση και τη νύχτα
πού ρχεται ν αποκοιμήσει
τα όνειρά μου. . . . . .

Αρης