Δυό λεξούλες

Οταν τα ματια σου εμένανε κοιτούνε
χιλιάδες άστρα λαμπερά
νοιώθω να με φωτούνε .

Οταν το φεγγάρι
κοιτώ καθε βράδυ ,
οταν τ αγέρι
το νοιώθω σαν χάδι ,

ο ουρανός ολότελα δικός μου ,
η θάλασσα στα μέτρα μου
να την κουρσέψω
για σένα μοναχός μου .

Οταν η μοναξιά
ταλλανίζει την ψυχή μου ,
οταν η νύχτα απέραντη
παίζει με την αντοχή μου ,

το αίμα πιο γρήγορα κυλά
τα μάτια γινονται θολά ,
και μια καρδια
για σενα ασταμάτητα χτυπά .

Οταν το λιόγερμα
ειν ομορφότερο απο ποτέ ,
οταν η θάλασσα
παίρνει το χρώμα των ματιών σου -μπλέ-

τ αριστουργήματα της φύσης
μοιάζουν μοναχά σ' εσένα ,
τα θαύματα του κόσμου

γίνονται οκτώ με εσένα .

Οταν σ αναζητώ ,
οταν κοιμάμαι ,
οταν ξυπνώ ,

κι ενα συναίσθημα γλυκό
ωραίο -βασανιστικό ,
σεργιανίζει στην ψυχή ,

Τότε δυό λεξούλες τρυφερές

στα χείλη μούρχονται να πω ,
- φανερομένο μυστικό -

απ την καρδία βγαλμένο .

Αρης