Κατα της πείνας

" Οταν η δυστυχία των φτωχών


δεν ειναι αποτέλεσμα των νόμων της φύσης,

αλλα συνέπεια της δικής μας αδιαφορίας και αμέλειας,

τοτε μεγάλη ειναι η αμαρτία μας "



ΔΑΡΒΙΝΟΣ

Το λεξικό αναφερει την φτώχεια σαν μια κατάσταση έλλειψης χρημάτων , αγαθών και μέσων για επιβίωση...

Αυτο ομως που το λεξικό δεν αναφέρει
ειναι οτι η φτωχεια σημαίνει
ΠΕΙΝΑ, ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ...

ΘΑΝΑΤΟ

30 εκατομμύρια ανθρωποι πεθαίνουν καθε χρόνο απο την

ΠΕΙΝΑ...

10,6 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν
πριν συμπληρώσουν ηλικία 5 χρονών..

Το 1 στα 2 παιδιά ζει στην φτώχεια....

Ο αριθμός των ανθρώπων που υποσιτίζονται αυξάνει κατα 4 εκατομμύρια καθε χρόνο....

Κι όμως η ΓΗ εχει τροφή ικανή να θρέψει κατα 7 φορές περισσότερο ολο τον πληθυσμό της...

Δυστυχώς ολα αυτα συμβαίνουν επειδή
οι εκπτώσεις που κάνουμε στην ανθρωπιά και το έλλειμμα αλληλεγγύης υπερτονίζουν την αθλιότητα όλων μας..

Οι φωτογραφίες που έβαλα ευχομαι να ειναι "μια γροθιά στο στομάχι" για την καθως πρέπει καταναλωτική μας κοινωνία στην οποία ζούμε, εχοντας τα πάντα , κι οχι μόνο παραπονιόμαστε, αλλα ξεχνάμε και δεν αγγίζουμε τον πόνο των άλλων...

Ειναι απο την χώρα στην οποία γεννήθηκα και έζησα τα παιδικά μου χρόνια μεχρι την ηλικία των 17 ετων...

ΤΗΝ ΑΙΘΙΟΠΙΑ

Προσέξτε αυτήν την μητέρα που ο πόνος και η απόγνωση ειναι ζωγραφισμένα στο πρόσωπο της κοιτάζοντας το παιδί της να λιμοκτονεί απο την πείνα...

με πόση στοργη και ΑΓΑΠΗ κρατάει το σκελετωμένο παιδί της αγκαλιά....

Νομίζω πως αυτα τα μάτια αξίζουν την Αγάπη και την βοήθεια όλων μας....

Από τη Δευτέρα, 21 Σεπτεμβρίου και μεχρι τις 5 Οκτωβρίου,

η ActionAid

δίνει την ευκαιρία σε όλους μας να βοηθήσουμε όσους περισσότερους φτωχούς ανθρώπους μπορούμε στέλνοντας με sms ένα μήνυμα με την λέξη
ΑΑ στο 19454 .

Ας "ψηφίσουμε" λοιπόν κατά της πείνας
στέλνοντας ενα μήνυμα ζωής

" Οταν η δυστυχία των φτωχών
δεν ειναι αποτέλεσμα των νόμων της φύσης,
αλλα συνέπεια της δικής μας αδιαφορίας και αμέλειας,
τοτε μεγάλη ειναι η αμαρτία μας "

δεν ειναι αποτέλεσμα των νόμων της φύσης,

αλλα συνέπεια της δικής μας αδιαφορίας και αμέλειας,

τοτε μεγάλη ειναι η αμαρτία μας "

Το σχολείο της Ζωής και της Ελπίδας...

Μετα το τελος της ραστώνης του καλοκαιριού και με την έλευση του φθινοπώρου αρχίζει και η νεα σχολική χρονιά.

Ετσι και φέτος την Παρασκευή θα χτυπήσει το πρώτο κουδούνι σε ολα τα σχολεία....

Στα σχολεία , που όλοι εμεις ξέρουμε είτε απο τα μαθητικά μας χρόνια , είτε απο τα... παιδιά μας.

Και μεταξύ αυτών , ετοιμάζεται και φέτος ν αρχίσει παλι την λειτουργεία του , το ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ του εγω θα ελεγα, ενα σχολείο αλλιώτικο απο τ άλλα.


Πρόκειται για ενα σχολείο που όπως πολυ ενδεικτικά εχει γράψει η Big Mama


" Εκεί στην Παλιά Κοκκινιά με τις Προσφυγικές μνήμες , εκει υπαρχει ενα σχολείο οπου θ' ακούσεις Κινέζους να διαβάζουν Ελληνική Ποίηση, θα δεις Πακιστανούς να χορεύουν Ηπειρώτικα, και Μουσουλμάνους να διβάζουν οπως σ ολα τα σχολεία μια Χριστιανική προσευχή , το "Πατερ Ημων" ....

Μια προσπάθεια αξιέπαινων ανθρώπων που με γνώμονα την αποδοχή, τον σεβασμό, την αγάπη αγκαλιάσανε καθε ξένο και προσπαθούν να τον εντάξουν στην κοινωνία μας με όχημα τον πολιτισμό, την γλώσσα, την μουσική και την ποίηση ! ! !

Υπήρξα κι εγω παιδί Ελλήνων μεταναστων στο εξωτερικό και μπορώ να καταλάβω την δυσκολία ένταξης που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι.

Γι αυτό με την άδεια του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά αναδημοσιεύω την ανάρτηση που ειδα στην ιστοσελίδα τους.

www.asmpeiraia.blogspot.com

Το περιβολί της ελπίδας στα λόγια ενός μετανάστη...
*****************************************

Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε, πως η ανθρώπινη ζωή χάνει την αξία της, πουλιέται κι αγοράζεται φτηνά, πολύ φτηνά, όταν δεν έχει ελπίδα…

Η φτώχια, η ανεργία και η ακρίβεια, είναι ένας τρόπος για να φοβάται ο άνθρωπος και να σκύβει το κεφάλι…

Αλλά ο φόβος έχει παντού τα ίδια αποτελέσματα.

Ο φόβος γεννάει τη βία και το ρατσισμό…

Και αυτά είναι τα όπλα όλων αυτών που μας κυβερνάνε, για να μπορούν κάθε φορά να περνάνε νέους σκληρότερους νόμους…

Είμαι εδώ για να προσφέρω και όχι για να ξεπουληθώ σαν ένα κομμάτι κρέας χωρίς καμιά ταυτότητα…

Είμαι εδώ για να μοιραστώ μαζί σου την ευθύνη που έχουμε και οι δύο, αν θέλουμε να ζήσουμε σε έναν καλύτερο κόσμο, για ένα καλύτερο αύριο…

Είμαι εδώ, γιατί στρατιώτες ήρθαν στον τόπο μου, όχι σαν σύμμαχοι στον πόνο των δικών μου ανθρώπων, αλλά σαν σύμμαχοι του ΝΑΤΟ…

Ήρθαν απρόσκλητοι, όπως απρόσκλητος ήρθα και εγώ στον τόπο τον δικό σου…

Όχι με όπλα όμως, ούτε βρίζοντας και κλωτσώντας…

Ήρθα σαν σύμμαχος του δικού σου πόνου και της δικής σου αγωνίας.
Ήρθα σαν σύμμαχος και σαν φίλος σε έναν αγώνα επιβίωσης…

Μην τους αφήσουμε να μας νικήσουν ξανά, γι αυτόν τον λόγο πρέπει να είμαστε ενωμένοι…

Να στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, με σεβασμό και ευγένεια…

Να προσπαθούμε για το καλύτερο και να μην ξεχνάμε πως ότι μεγαλώνει το μίσος μέσα μας δεν πρέπει να το εμπιστευόμαστε, γιατί όπως είπα και στην αρχή, η ανθρώπινη ζωή χάνει την αξία της όταν δεν έχει ελπίδα…

Και η ελπίδα όπως ξέρουμε όλοι, πεθαίνει πάντα τελευταία…

Θέλει όμως πολύ δουλειά, μεγάλη προσπάθεια και ευθύνη για να καταλάβουμε πως η ελπίδα δεν είναι το όνειρο, ούτε πέφτει μόνη της από τον ουρανό…

Ελπίδα είναι τα νέα παιδιά, οι νέοι άνθρωποι και η μόρφωση που πρέπει να έχουν, για να μπορούν να παλεύουν για τα δικαιώματά τους και όχι μόνο για το ψωμί τους.

Ελπίδα είναι αυτό που δεν με χωρίζει από εσένα.

Ελπίδα είναι η ζωή που όλοι πρέπει να προστατέψουμε…

Ελπίδα είναι αυτό το σχολείο, αυτοί οι άνθρωποι και όλοι εμείς που δεν ξεχνάμε τι θα πει ανθρώπινη αξιοπρέπεια…

Όχι στα λόγια αλλά στην πράξη.

Σας Ευχαριστώ

Σοχίλ Αντζούμ


Ο Σοχίλ Αντζούμ είναι από το Πακιστάν και είναι μαθητής του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά.

Το κείμενό του αυτό διαβάστηκε από τον ίδιο στην εκδήλωση για την λήξη του σχολικού έτους 2008-9.


Ευχαριστώ ιδιατέρως την Κυρία Τζένη Βουρλιώτη Διαχειρίστρια των ιστοσελίδων του σχολείου γιατι μου επέτρεψε να αναδημοσιεύσω την σχετική ανάρτηση, και θα ήθελα να της ευχηθώ και απο εδω
Καλή δύναμη και καλή επιτυχία στο ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ τους.
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Οαση πρασίνου

" Δεν ειναι οτι κάηκαν τα σπίτια.... Κάηκαν οι αναμνήσεις μας... κάηκαν τα παιδιακά μας χρόνια... κάηκαν τα όνειρα μας... κάηκε ο παράδεισός μας... "

Αυτο άκουσα απο μια νεαρή κοπέλλα απο την περιοχή της Ανατολικής Αττικής .

Και επειδή πλέον αυτόν τον παράδεισο θα τον θυμόμαστε και θα τον βλέπουμε μόνον απο φωτογραφίες γι αυτό ακριβώς σκέφτηκα να κάνω αυτήν την ανάρτηση...

Για να μπορέσω να κρατήσω " ζωντανό " με τον φακό της μηχανής εναν άλλον παράδεισο που επισκέφθηκα σε μιά μου εξόρμηση αυτο το καλοκαίρι...

Και πιστέψτε με... απο εδω και μπρός αυτό θα κάνω... Θα καταγράφω κάθε κομμάτι πράσινου που θα βλέπω ... για νάχω να το δείχνω στα εγγόνια μου, γιατί αυτά σιγουρα δεν θαχουν την τύχη να το βρούν και να το απολαύσουν ! ! !

- " Μήπως θαταν καλύτερα να μην την κάνεις την ανάρτηση ;;; " μου ειπε συνωμοτικά μια φίλη σε μια γενομένη συζήτηση οταν της έδειξα αυτες τις φωτογραφίες...
- " Γιατί ; " την ρώτησα γεμάτος απορία...
- " Για να μην τις δουν οι επιτήδιοι και πανε να κάψουν το μερος για να χτίσουνε βίλλες " μου απάντησε ! ! !
- " Εκει φτάσαμε βρε Νατάσα σαν τους χρυσοθήρες να κρύβουμε το τόπο που εχει πράσινο οπως κάνανε εκείνοι με τις φλέβες χρυσού ;;; " της ειπα προβληματισμένος.

Κι όμως... κάπως ετσι καταντήσαμε ! ! ! ! !

Σας αφήνω λοιπόν ν απολαύσετε "οπτικά" τουλάχιστον αυτο που ειχα την τυχη εγω χαρώ και να " ανασάνω ".

Πρόκειται για την τεχνιτή λίμνη ΔΟΞΑ στον Φενεό Κορινθίας.

Ειναι σε υψόμετρο 900μ ανάμεσα στα βουνά Ζήρια και Χελμό.

Μια λίμνη που δημιουργήθηκε το 1998 με την κατασκευή φράγματος και πηρε τ όνομά της απο τον ομώνυμο ποταμό Δοξα.

Μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής ...



καταπράσινο....

πνιγμένο στα έλατα και τα πανύψηλα πεύκα

και μέσα στην λίμνη, πάνω σε μια στενή λωρίδα γης ξεπροβάλει το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου.

Ειναι μια πανέμορφη όαση εκει ανάμεσα στα ψηλά βουνά της ορεινής Κορινθίας.

( Κλικ στις εικόνες για να τις απολαύσετε σε πλήρη ανάλυση)

Προγραμματίστε μιαν εκδρομή εκει.... Πιστέψτε με θα σας ανταμοίψει (αλλα ... μην το πειτε πουθενά και μαθευτεί , οπως θα ελεγε και η Νατάσα ! ! !)

Θα ηθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα την καλή μου Πηνελόπη (την γιατρίνα μας απο το Καμάρι Ξυλοκάστρου ) που μου υπέδειξε την τοποθεσία και με προέτρεψε να παω...

Η τοποθεσία της λίμνης οπως φαίνεται στο Google Earth :

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη