Σκέψεις

Οταν κάθομαι και γράφω ,
τα ομορφότερα γκρεμίζονται
απ το περιθώριο της σελίδας.

Να μην παγιδευτούν σε τετριμένα σχήματα.

Σκέψεις άτακτα δοσμένες

Σαν κατι πράξεις αριθμητικής
στον πίνακα επαλιθευμένες ,
ελεύθερα να ταξιδεύουν
μεσ τα πέλαγα προσμένοντας
καράβι ναρθεί
να τις αρμενίσει...

Αρης

Κορμιά στολισμένα

Η καρδιά αναστατώνεται .

Μιά διαδρομή
σε όνειρα ,
ανάσες ,
χαρές ,
αγγίγματα .

Φευγάτα βλέμματα
εικόνες δροσερές .
Φράσεις ,
ξεσπάσματα ,
λέξεις ,
αγκαλιάσματα .

Αγγίγματα με νόημα
Νοήματα
που δεν ζητούν εξήγηση .

Κορμιά
στολισμένα με τρυφερότητα .

Αρης

Η Σχολή του Αριστοτέλη

(Σχολή Αριστοτέλη)

Η αναφορά αυτη ειναι για την αγαπητή μου thalassamov που ζήτησε να γράψω κατι περισσότερο σχετικά με την Σχολή του Αριστοτέλη που πρόσφατα έτυχε να επισκεφθώ.

(Νυμφαίο Μίεζας)

Βρίσκεται σε απόσταση 2 χιλιομέτρων απο την σημερινή Νάουσα, στην θέση Ισβόρια της Αρχαίας Μίεζας.
Ο χώρος που καταλαμβάνει το Νυμφαίο, δηλαδή το ιερό το αφιερωμένο στις Νύμφες των νερών, ειναι ενα πολυ εντυπωσιακό φυσικό τοπίο μέσα σε πυκνή βλάστηση με τρεχούμενα νερα και με 2 φυσικά σπήλαια.
Ανάμεσα στα 2 σπήλαια λαξεύτηκε κάθετα ο βράχος προστέθηκε μια ιωνική κιονοστοιχία κι ετσι δημιουργήθηκε μια στεγασμένη στοά σε σχήμα Γ , και στέγασε στα μέσα του 4ου πχ αιώνα την Σχολή.

(Εισοδος σπηλαίου)

Εκει ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης δίδασκε σε γόνους Μακεδόνων ευγενών, το μεγαλείο της κλασσική Ελληνικής σκέψης και τα ιδανικά της Πλατωνικής φιλοσοφίας . Το 343πχ ο βασιλιάς Φίλιππος εστειλε τον 13χρονο τότε γιό του Αλέξανδρο να φοιτήσει κοντα στον μεγάλο φιλόσοφο. Σ αυτα τα καταπράσινα μονοπάτια και δίπλα στις όχθες του ποταμού μυήθηκε ο Αλέξανδρος επι 2 χρόνια, στην φιλοσοφία, την ποίηση, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες απο τον Αριστοτέλη. Η γνωριμία αυτη των δυο επιφανών ανδρών έμελλε να επηρεάσει καθοριστικά το μέλλον και την όλη συμπεριφορά του Αλέξανδρου. Και όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, το αντίγραφο της Ιλιάδας που χάρισε με την ιδιόχειρη αφιέρωσή του ο Αριστοτέλης στον Αλέξανδρο τον συντρόφεψε και τον ενέπνεε μέχρι το τέλος της ζωής του.

(Πολιτιστικό Κέντρο)

Σήμερα ακριβώς απέναντι απο τον αρχαιολογικό αυτό χώρο υπάρχει ενα σύγχρονο Πολιτιστικό κέντρο με αίθουσα προβολής ντοκιμαντέρ (με θέμα τον αρχαιολογικό χώρο και το εργο του Αριστοτέλη) , εκθεσιακός χώρος, βιβλιοθήκη καθώς και εστιατόριο.

(Εκθέματα)

Εαν βρεθείτε στην Νάουσα αξίζει μια επίσκεψη στην περιοχή η οποία εκτός της Σχολής , εχει και πολλούς άλλους αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους οπως, το Θέατρο της Μίεζας (2ος αιώνας πχ), και τους Μακεδονικούς τάφους "Των Ανθεμιών", "Της Κρίσεως", "Του Κίνχ" και "Των Λύσσωνος και Καλλικλέους".

Οδοιπορικό

(Ο τόπος διαμονής και ... εξόρμησης)

Επέστρεψα πάλι στην τσιμεντούπολη αφου γέμισα τα πνευμόνια μου με οξυγόνο και τα μάτια μου με εικόνες και χρώματα απο τις τόσες ομορφιές που εχει η υπέροχη Ελλάδα μας....

Μια εβδομάδα μεσα στην φυση, μακρυα απο αγχος , καυσαέριο και κίνηση... Σ ένα υπέροχο ξενοδοχείο μεσα στο καταπράσινο αλσος του Αγ.Νικολάου....

(Η θέα απο το δωμάτιο) Το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου γεμάτο, η Νάουσα τόπος διαμονής και ορμητήριο για μια διαφορετική εξόρμηση κάθε μέρα...

(πηγές Αραπίτσας - Ναουσα)
Βέροια, Γιαννιτσά, Κρύα Βρύση, Κοζάνη, Κατερίνη, Θεσσαλονίκη... Σχεδόν κάθε πόλη και μια συνάντηση με αξιόλογα και αγαπημένα μου άτομα απο τα blog...

(Βέροια)

Μόνο το χιονοδρομικό στα 3-5 Πηγάδια μας απογοήτευσε λίγο γιατί δεν ειχε σχεδόν καθόλου χίονι , αλλα απολαύσαμε την θαλπωρή του τζακιού κι ενα ζεστό ρόφημα...

(Η Σχολή του Αριστοτέλη)

Ολα τα ωραία όμως τελειώνουν γρήγορα... Ετσι και τώρα...

"τα κεφάλια ... μέσα" λοιπόν μέχρι την επόμενη εξόρμηση ! ! !

Δραπετεύω . . .

Αύριο δραπετεύω απο την τσιμεντούπολη για 4 - 5 μερούλες.

Παω να γεμίσω τους πνεύμονές μου οξυγόνο , καθαρό αέρα , ευωδίες της Ανοιξης , τα μάτια μου με εικόνες γεμάτες χρώματα , και τις μπαταρίες μου με θετική ενέργεια...

Εδω , σ' ενα κατάλυμα μεσα στο πράσινο και δίπλα στις οχθες του ποταμού της Αράπιτσας. Δίπλα στο πάρκο του Αγίου Νικολάου, εξω απο την Νάουσα, με το υπεραιωνόβιο άλσος πλατάνων του.

Θυμήσου

Ειναι καιρός
που φέρνει τον έναν
στον άλλον κοντά .

Ειναι καιρός
που χωρίζουν οι σκέψεις
και μένουμε μόνοι .

Οταν θα βλέπεις πουλιά

μακριά σου
να πετούν στον ουρανό ,
θυμήσου
οτι κοροϊδεύουν τα κλουβιά .

Οταν θα πετάς
μακριά μου ,
θυμήσου
Δεν κοροϊδεύεις κανέναν

ΕΙΣΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Αρης

Δραπετεύεις . . .

Δραπετεύεις μ' ενα κύμα δανεικό
έξω απο μνήμες
απο τόπο και καιρό ,
μακρυά απ της ζωής
το στυφό της πονεμένο βογκητό .


Βυθοί ανήλιαγοι και πάλι σε καλούν
να κοινωνήσεις
της αβύσσου σου το φως
πριν ακυβέρνητο σκαρί να αρμενίσεις .


Εκει ,
ν' αφήνεσαι γυμνός
ταριχευτής καθε εικόνας στεριανής σου ,
για να ξοδέψεις
μόνος κι αδειανός
την πελαγίσια
την πλευρά την σκοτεινή σου .

Χωρις όνομα

Τα πιο συγκλονιστικά συναισθήματα
δεν εχουν όνομα .
Μητε χαραγμένο δρόμο
Μόνο ξεγύμνωση της ψυχης .

Σταθμοί πνοής ,
άλλες συντεταγμένες
Ακαθόριστη ζάλη
σταθμοί ζωής .

Τα πιο συγκλονιστικά συναισθήματα
δεν εχουν όνομα .
Εχουν αλήθεια ,
εχουν καρδιά .

Αγάλματα

Στον κήπο της καρδιάς μου

γκρεμισμένα αγάλματα οι θύμισες .

Τα πιο πολλά οξυδωμένα
σιγα σιγα πρασινίζουν .

Μα εγω επιμένω
σε μια προσπάθεια
καθαρισμού και ανάσυρσης
καθε δειλινό .

Στοχασμοί

Κύμα οι στιγμές..
Στην αγκάλη σου θάλασσα
γλυκά κουρνιάζω...

**

Καλοκαίρι,
στους κόλπους σου άπλωσα,
τους στοχασμούς...

**

Λέξεις ταξίδια..
Μια βαλίτσα μ'όνειρα
οι επιστροφές....

**

Δυο δράμια φως

Οταν να φτιάξω ζήτησα την άχαρη ζωή μου
μου πούλησαν δυό δράμια φως
φερμένα απ την Ασία
όμως αγύρτες ήτανε που πλάθει η φαντασία

Υστερα ήρθαν έμποροι ,
θαρρώ , πως ήτανε τσιγγάνοι
με τη βροχή τους θα'σβηναν της ζήσης τα γραμμένα
μα ήταν πλάνη απ' αυτές μοναχά ο νούς που φτιάχνει

Ηρθανε τότε πειρατές
από τις κάτω χώρες
θαρρούσα πως τους φόβους μου
θα κάμουν ν'αγκαλιάσω
μα οι φόβοι είναι αιώνιοι του νου κονκισταδόρες

Ετσι κι εγώ αποφάσισα
το βλέμμα μου να γείρω
φρέσκα , ζεστά , χωμάτινα,
όπως στα παραμύθια
στον κάμπο του συλλογισμού,
ονείρατα να σπείρω . . .

ΕΣΥ

Το καλοκαίρι απλώνει δίχτυα
ξελογιάσματος
σε γωνίες παραδείσου. . .

Μακρυά τους κρατήσου

Εικόνες μαγικές ,
λέξεις ερωτικές ,
γεννημένες η μιά για την άλλη. . .

Θάλασσα - Ελευθερία
Μπλέ - Τα μάτια σου
Καϊκι - Αϊ Νικόλας
Πανσέληνος - Αγκαλιά
Θύελλα - Το κορμί σου
Ηλιοβασίλεμα - Θύμισες
Ερωτας - Εσυ

Στον παράδεισο εκεί ,
εχω σημαδέψει ένα νησί
- απαράλαχτο Εσυ -

Σεντόνι βελούδινο - μοναδικό -
στα όνειρά μου Εσυ. . .

Θάλασσα μου

Με δυό κοχύλια στα χέρια μου
οπου έκρυψα
τις στιγμές που ζήσαμε

Με την αλμύρα στο πρόσωπό μου
να μου θυμίζει
τις ώρες που με ταξίδευες

Μ ένα άρωμα δροσιάς
στην καρδιά
να μην ξεχνώ την αύρα σου

Κι ενα δάκρυ
σαν σύννεφο μικρό
στην άκρη της ματιάς

Θ αναζητώ κάθε δειληνό
να με πλανέψεις
μεσ' την φιλόξενη αγκαλία σου
σε καθε κύμα επάνω .

Ατιτλο

Θάναι καυτό το καλοκαίρι φέτος
Κι εγω ορθός και ξέσκεπος
μεσα στον ήλιο
θα σε περιμένω .

Κι απ το παγούρι
που θα κρέμεται στον κόρφο μου
γουλιά γουλιά
θα πίνω
στο καταμεσήμερο ,
τον χτυπο της καρδιάς σου
την ωρα του έρωτά μας .

(Μ.Βλαχάκη)