
Χτες βράδυ,
στην κρεμάστρα
μαζι με το σακάκι
και την ψυχή μου κρέμασα .
Το πρωί σαν βγήκα
δεν ενιωσα την αναγκη
να την πάρω μαζί μου .
Πολύ με δυσκόλευε .
Γιατι τελευταία
Πολύ με δυσκόλευε .
Γιατι τελευταία
περίσσεψαν τα χαμόγελα .
Join this Group at |
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ-THE RETURN OF PARTHENON MARBLES FROM THE BRITISH MUSEUM |
13 σχόλια:
Όμορφα πονεμένα λόγια
δεν νομίζω να τα πιστεύεις ;
da και ντα
Απ τα καλύτερα σου..
Και κατι αλλο..
Ξερω οτι σαρεσει το Νικολας και γι αυτο το ειχα "υιοθετήσει" μα επειδη βλεπω πως υπογραφεις παντα ως Αρης ακομη και στα σχολια σκεφτηκα πως μαλλον το προτιμας οποτε δεν θα θελα να σου χαλαω την εικονα και σε ρωτουν διαφορα..
Η αγαπη μου παντα δεδομενη ετσι κι αλλιως με οποιοδηποτε ονομα..
Καλη βδομαδα
Δεν ένιωσα την ανάγκη να την πάρω μαζί μου..
Την άφησα κρεμασμένη στην κρεμάστρα..
Περνάω βιαστικά δίπλα της χωρίς να της δίνω σημασιά..
Ίσως μερικές κλεφτές ματιές κάπου-κάπου..
μα όταν πάλι κρυώσεις,
θα ξέρεις...
είναι πάντα εκεί...
εγώ πάντως σου στέλνω
το χαμόγελό μου...:)
...
Μα να είναι Μάης και να κρεμμάς την ψυχή σου στον καλόγερο;
...
πώς;
Να την πάρεις από την κρεμάστρα και να την φορέσεις. Τα βράδια κάνει ψυχρά και...θα μου κρυώσεις.
Την έχεις ανάγκη...
Καληνύχτα γλυκιά και αγαπησιάρικη.
Όπου και να σε συναντώ επιθυμώ
μια σταγόνα απ' την φιλία μου ν' αφήνω στά κλωνάρια σου ,ν'αγγίζει έναν ανθό σου και να γίνεται ένα με την ευωδιά της ψυχής σου .....
Υπέροχος όπως πάντα ο στίχος σου
λιτός και διάφανος.
http://ligery.pblogs.gr ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ
Πανέμορφο!!!!!
Χαρισμά σου
τα συντρίμμια της καρδιάς μου...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
"Είν’ η ψυχή μου εν τω μέσω της νυκτός συγκεχυμένη και παράλυτος. Εκτός,εκτός αυτής γίνεται η ζωή της.Και περιμένει την απίθανον ηώ.
Και περιμένω, φθείρομαι, και ανιώ
κ’ εγώ εντός της ή μαζί της"
"...δεν ένοιωσα την ανάγκη να την πάρω μαζί μου...".
Άχρηστη κατάντησε η ψυχή μας πια Άρη μου, άχρηστη και εγώ από καιρό την έχω κρεμάσει και ξεχάσει...
Καλό ξημέρωμα @φίλε μου.
Α!! Ξέχασα, έχεις προσκλησούλα :))
κουράζει το βάρος της καμιά φορά Άρη μου... το ξέρω...
Καλησπέρα!
Katon, Goukakyu no jutsu.
Δημοσίευση σχολίου