Κι έρχονται πια τα πουλιά της άνοιξης
και βρίσκουν μοναξιά κι άδειους αγρούς...

Οσο κι αν γύρισα όλον τον κόσμο ,
έκλεισα πιά με συρματόπλεγμα τη σκέψη μου
μέσα σε κάτι κουτάκια σκοτεινά
που ήλιος και φως δεν τα βλέπουν
ολη μέρα.

Μόνο σαν έρθει το σούρουπο
σχεδόν κρυφά
βγάζω το κεφάλι και κοιτάζω
την δύση και τη νύχτα
πού ρχεται ν αποκοιμήσει
τα όνειρά μου. . . . . .

Αρης