gfgmjj.gif

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Νίκος Καζαντζάκης






Πολυ μικρός ειναι ο καιρός,
πολυ στενός ειναι ο τόπος
ανάμεσα στις δυό πυρές
πολυ οκνός ειναι ο ρυθμός ετούτος
της ζωής, δεν εχω καιρό

δεν εχω τόπο να χορέψω.

Βιάζουμαι !

Κι ολομεμιας ο ρυθμός της γης
γίνεται ίλιγγος
ο χρόνος εξαφανίζεται,
η στιγμή στροβιλίζεται,
γίνεται αιωνιότητά,
το κάθε σημείο
-θές εντομο  θες άστρο, θές Ιδέα-
γίνεται χορός.

Ηταν φυλακή
κι η φυλακή συντρίβεται
κι οι φοβερές δυνάμες
μέσα λευτερώνουνται
και το σημείο δεν υπάρχει πια !

Ο ανώτατος αυτος
βαθμός της άσκησης λέγεται

ΣΙΓΗ.



18 Φεβρουαρίου 1883 - 26 Οκτωβρίου 1957




Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

Ο ΡΩΜΗΟΣ




Ο  ΡΩΜΗΟΣ


ΡΩΜΗΟΣ 

Ετσι λεγόταν η εφημερίδα που εξέδιδε ο Σουρής από τον Απρίλιο του 1883 ως τις 17 Νοεμβρίου 1918 (λίγο πριν το θάνατό του), με δύο μικρές διακοπές. Συνολικά εκδόθηκαν 1.444 φύλλα, μέσα στα οποία σχολίαζε έμμετρα τα της καθημερινότητας -ελληνικής και ξένης-, άλλοτε επιγραμματικά κι άλλοτε εκτενέστερα. Τακτικοί σχολιαστές αυτής της επικαιρότητας ήταν τα ξακουστά του δημιουργήματα, «Φασουλής και Περικλέτος, ο καθένας νέτος σκέτος» ή «Περικλέτος, Φασουλής, ο καθένας σεβνταλής»…


Η εφημερίδα ήταν εβδομαδιαία και αποτέλεσε μοναδικό παράδειγμα εγχώριας εφημερίδας που ήταν όλη σε στίχους, συμπεριλαμβανομένων ακόμη και των διαφημίσεων…


Στο πρώτο τεύχος λείπει ο αριθμός του τεύχους και η ημερομηνία. Μάλλον ξεχάστηκαν. Στο δεύτερο τεύχος ο Σουρής προσθέτει ημερομηνία και αριθμό τεύχους αλλά όχι έμμετρο, μια σπανιότατη εξαίρεση. Στο τρίτο τεύχος γίνεται έμμετρη και η ημερομηνία, ενώ στο τέταρτο και ο αριθμός τεύχους (Στο τέσσερα εφθάσαμε / κι ακόμα δεν τα χάσαμε) που θα διατηρηθούν έτσι σε όλα τα επόμενα τεύχη, αναγκάζοντας τον Σουρή σε ακροβασίες για να βρει ρίμα για τους διάφορους αριθμούς.

Από το πρώτο φύλλο του ηδη και για την αναγγελία της γεννησής της εφημερίδας του ξεκινάει με ποίημα.

Το  "Εμπρός"



Ἐμπρὸς λοιπόν, ἂς βγάλωμε κι ἐμεῖς ἐφημερίδα,

ἀφοῦ καμιὰ δὲν ξέρουμε καλλίτερη δουλειά.
Ἀβάντι νὰ λυσσάξωμε κι ἐμεῖς γιὰ τὴν πατρίδα,
προτοῦ νὰ μᾶς λυσσάξουνε τοῦ δρόμου τὰ σκυλιά. […]


Aν μια φορά τουλάχιστον καλαμαράς δεν γίνεις,
του πατριώτη τ’ όνομα ποτέ δεν θα τ’ ακούσεις

πρέπει και συ τη γνώμη σου για κάθε τι να δίνεις,
και μία πέννα να βαστάς κι ας είσαι και Μπουρδούσης.


Τί διάβολο θὰ γράψουμε, γιὰ τοῦτο δὲν μᾶς νοιάζει.
Φθάνει νὰ πιῶ ἕνα καφφέ, νὰ πιῶ κι ἕνα τσιγάρο,
Κι ἰδέαις τὸ κεφάλι μου ἀμέσως κατεβάζει,
κι ἀμέσως τὸν κατήφορο εἰς τὸ χαρτὶ θὰ πάρω.


Τί θὰ γραφεῖ μὲς ‘στὸ Ρωμηὸ καθόλου δὲ μὲ μέλλει…
Κάθε Ρωμηὸς ποὺ ξαπλωθεῖ ὀλίγο στὴ λιακάδα,
ἀπὸ ἰδέαις ὑψηλὲς εὑρίσκει ὅσες θέλει…
Γιὰ γνώσεις ἄλλο τίποτε ἐδῶ εἰς τὴν Ἑλλάδα.


Θὰ εἶμαι δημοκρατικὸς κατὰ τᾶς περιστάσεις,
μὰ θαμαι καὶ βασιλικός. Θὰ εἶμαι ὅ,τι θέλω.
Θὲ νὰ γυρεύω κάποτε κι ἐγὼ ἐπαναστάσεις,
ἀλλ’ ὅμως καὶ στοὺς βασιλεῖς θὰ βγάζω τὸ καπέλο.


Ἀφοῦ ποτὲ λογαριασμὸ ‘στὸ κράτος δὲν θὰ δίνω,
Γιατί κι ἐγὼ τὸ κέφι μου σὰν ἄλλους νὰ μὴν κάνω;
Ρωμηὸς δὲν εἶμαι;…, ἔ! λοιπὸν θὰ γίνω ὅ,τι γίνω
καὶ βασιληὰ στὸ γοῦστο μου κανένα δὲν θὰ βάνω.


Πάντα μὲ στίχους θὰ μιλῶ μὲς ‘στῶν Ρωμηῶν τὴ σφαίρα,
κι οὔτε κανέναν Ἕλληνα ποτὲ θὰ χαιρετῶ,
ἐὰν μὲ στίχους δὲν μοῦ ‘πῆ κι αὐτὴν τὴν καλημέρα…
Εἰς ὄλαις τὶς ἰδέαις μου τὸ μέτρο θὰ κρατῶ.


Κι ἴσως οἱ στίχοι πιὸ ἀργὰ τῆς μόδας καταντήσουν,
καὶ ἴσως οἱ Πανέλληνες φυτρώσουν στιχουργοί,
καὶ τίποτε παράξενο μὲ στίχους νὰ ‘μιλήσουν
κι ὁ βασιληᾶς κι οἱ βουλευταὶ καὶ οἱ Πρωθυπουργοί.


Θὰ ἦναι ἀριστούργημα… ψυχή μου στὰ Πατήσια!
Λοιπόν, ‘στοὺς στίχους πέσετε, γυναῖκες, ἄνδρες, ὅλοι.
Κι ἔτσι μὲ στίχων τάγματα πιστεύω ὁλοΐσια,
νὰ πᾶμε καββαλάρηδες ‘στὴν ξακουσμένη Πόλι.







Μερικές διευκρινίσεις:

Ο Μπουρδούσης που αναφέρεται στο ποίημα ήταν διάσημος ζητιάνος, τύπος της Αθήνας. Πέθανε λίγο αργότερα, και ο Σουρής έγραψε σχετικά, στο τρίτο τεύχος του Ρωμηού για «των δρόμων τον ξυπόλητο ιππότη».



Η έκφραση «ψυχή μου στα Πατήσια!» ήταν παροιμιακή -δηλώνει το αποκορύφωμα της ανέμελης καλοπέρασης, απόηχος μιας εποχής όπου οι Αθηναίοι πήγαιναν για πικ-νικ και εκδρομές στα κατάφυτα Πατήσια για να ξεσκάσουν.


( Πηγη: SENILE DECAY )


Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

« Alors , c ' est la guerre »






Με τη γαλλική φράση « Alors, c ' est la guerre »

που σημαίνει « Πόλεμος λοιπόν », ο δικτάτορας Μεταξάς απορρίπτει το Ιταλικό τελεσίγραφο .




                           

Η 28η Οκτωβρίου 1940 οπως την έζησε και την κατέγραψε ο Γιώργος Σεφέρης


***   Γιώργος Σεφέρης
Μέρες Γ΄ 16 Απρίλη 1934 - 14 Δεκέμβρη 1940


[ΑΘΗΝΑ-1977-ΙΚΑΡΟΣ]


Δευτέρα 28.

Κοιμήθηκα δύο το πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη.
Στις τρεις και μισή μια φωνή μέσα από το τηλέφωνο με ξύπνησε:

« Εχουμε πόλεμο ».

Τίποτε άλλο, ο κόσμος είχε αλλάξει.
Η αυγή, που λίγο αργότερα είδα να χαράζει πίσω από τον Υμηττό, ήταν άλλη αυγή:
άγνωστη.

Περιμένει ακόμη εκεί που την άφησα. Δεν ξέρω πόσο θα περιμένει, αλλά ξέρω πως θα φέρει το μεγάλο μεσημέρι. Ντύθηκα κι έφυγα αμέσως.




Στο Υπουργείο Τύπου δυο-τρεις υπάλληλοι.
Ο Γκράτσι είχε δει τον Μεταξά στις τρεις. Του έδωσε μια νότα και του είπε πως στις 6 τα ιταλικά στρατεύματα θα προχωρήσουν.
Ο πρόεδρος του αποκρίθηκε πως αυτό ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου, και όταν έφυγε κάλεσε τον πρέσβη της Αγγλίας.

Αμέσως μετά τον Νικολούδη στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ο πρόεδρος ήταν μέσα με τον πρέσβη της Τουρκίας.



Στο γραφείο του Μαυρουδή, ο Μελάς έγραφε σπασμωδικά ένα τηλεγράφημα. Ο Μαυρουδής μέσα στο παλτό του σαν ένα μικρό σακούλι.

Διάβασα τη νότα του Γκράτσι.
Ο Γάφος κι ο Παπαδάκης τηλεφωνούσαν.

Καθώς ετοίμαζα το τηλεγράφημα του Αθηναϊκού πρακτορείου, μπήκε ο Τούρκος πρέσβης για να ιδεί τη νότα και σε λίγο ο πρόεδρος με όψη πολύ ζωντανή.



Έπειτα άρχισαν να φτάνουν οι υπουργοί, χλωμοί περισσότερο ή λιγότερο, καθένας κατά την κράση του.
Το υπουργικό συμβούλιο κράτησε λίγο. Ο Μεταξάς πήγε αμέσως στο γραφείο του κι έγραψε το διάγγελμα στο λαό.

Το πήραμε και γυρίσαμε στο υπουργείο τύπου. Μέσα από τα τζάμια του αυτοκινήτου, η αυγή μ' ένα παράξενο μυστήριο χυμένο στο πρόσωπό της.



Έγραψα μαζί με το Νικολούδη το διάγγελμα του βασιλιά.
Καμιά δακτυλογράφος ακόμη.

Πήγα σπίτι μια στιγμή και το χτύπησα στη γραφομηχανή μου. Η Μαρώ μου είχε ετοιμάσει καφέ.

Γύρισα στο Υπουργείο καθώς σφύριζαν οι σειρήνες.
Στη γωνία Κυδαθηναίων μια φτωχή γυναίκα με μια υστερική σύσπαση στο πρόσωπο. Τώρα όλοι μαζεμένοι στα υπόγεια της «Μεγάλης Βρετανίας».



Ο βασιλιάς με ύφος νέου αξιωματικού. Υπόγραψε το διάγγελμά του και φύγαμε.

Τηλεφώνησα στο τηλεγραφείο να σταματήσουν τα τηλεγραφήματα και των Γερμανών ανταποκριτών.
Οι υπάλληλοι εκεί είναι ακόμη ουδέτεροι.
Δεν μπορούν να πιστέψουν τη φωνή μου:

-Είστε βέβαιος; και των Γερμανών;
-Και των Γερμανών είπα.
-Τι δικαιολογία να δώσουμε;

Δεν έχω καιρό για συζητήσεις:

-Πέστε τους πως τώρα είναι χαλασμένα τα σύρματα με το Βερολίνο, κι αν φωνάζουν πολύ στείλτε τους σ' εμένα. .

Πήρα και έδωσα το πρώτο πολεμικό ανακοινωθέν μας και κατέβηκα στους δρόμους για να ιδώ τα πρόσωπα. Το πλήθος έσπαζε τα τζάμια των γραφείων της «Αλα Λιτόρια» .





Στις 216 ημέρες που κράτησε η οργανωμένη αντίσταση του Ελληνικού στρατού, μέχρι τη στιγμή που έπεσε και το τελευταίο οχυρό στην Κρήτη, όλος ο κόσμος έγινε μάρτυρας της ανδρείας ενός μικρού λαου.


Ο αγώνας των Ελλήνων εξέπληξε όλο το κόσμο και σχολίασε:

“Στο μέλλον δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες”.

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2009

Ωρα πίσω ή μέρα εμπρός ;;;







Πως θα σας φαινότανε αν σήμερα το πρωί ξυπνούσατε και αντί οχι μόνο για μια ωρα "πίσω" σας λέγανε οτι ειναι μιά ολόκληρη μέρα "πίσω" ;;;;

Να ηταν δηλαδή και πάλι Σαββάτο 24 Οκτώβρη !!!!!

Γελάτε και μονολογείτε απο μέσα σας λέγοντας :
"Ωραια θα ήτανε , μα τι ειν αυτα τωρα που μας λές ρε Αρη ;;; Σε ταινία επιστημονικής φαντασίας είμαστε;;; Γίνονται αυτα τα πράγματα" ;;;

Γίνονται  ,  γίνονται φίλοι μου...

Και δεν αστειεύμαι , ξέρω τι σας λέω , γιατί θα σας πω οτι και σε μια άλλη περίπτωση μπορει να ξημέρωνε απευθείας Δευτέρα 26 Οκτώβρη χωρίς καν νάχετε  ζήσει την Κυριακή 25η Οκτωβρίου !!!

Σοβαρολογώ...

Δεν είναι Πρωταπριλιά για να σας κοροϊδέψω...

Και οχι μόνο σοβαρολογώ, αλλά θα σας το αποδείξω κιόλας.

Λοιπόν, πως γίνεται ;

Μα απλά, αν ξυπνούσατε πανω σε ενα πλοίο το οποίο θα περνούσε απο τον 180 Μεσημβρινό.



Οπως οι περισσότεροι θυμόσαστε απο το σχολείο η Γη χωρίζεται σε Μεσημβρινούς (κάθετες γραμμες απο τον Βόρειο πόλο στον Νότιο) και σε Παράλληλους (οριζόντιες γραμμές απο τους πόλους προς το μέσον της Γης).

Από κάθε σημείο της επιφάνειας της γης διέρχεται ένας και μόνο ένας μεσημβρινός. Ο μεσημβρινός που διέρχεται από το Αστεροσκοπείο του Γκρήνουϊτς ονομάζεται Πρώτος μεσημβρινός ή μεσημβρινός του Greenwich.


GREENWICH


Ο πρώτος μεσημβρινός λοιπόν χωρίζει τη γη σε δύο ημισφαίρια. Το Ανατολικό προς την Ασία και το άλλο αριστερά προς τον Ατλαντικό, το Δυτικό.

Η απόσταση απο τον έναν μεσημβρινό στον άλλον μετριέται σε μοίρες. Ο πρωτος λοιπόν μεσημβρινός του Greenwich ειναι αριθμητικά 000° 00΄ 00΄΄ μοίρες.


Ετσι καθε ημισφαίριο χωρίζεται σε 180 μοίρες 000° - 180° Α (Ανατολικό), ή 000° - 180° Δ (Δυτικό) δηλαδή 180 μεσημβρινούς.


Επειδή η Γη μας ειναι στρογγυλή , αλλού ειναι μέρα και την ίδια στιγμή αλλού νύχτα. Για να μετράμε λοιπόν λόγω της περιστροφής της την ωρα ανάλογα τον τόπο που βρισκόμαστε χωρίσαμε την Γη σε περιοχές ανα 15 μοίρες (μεσημβρινούς) τις οποίες ονομάζουμε Ζώνες Ωρας.

Καθε 15 μοιρες λοιπόν αλλάζει και μια ωρα. Το σημείο αναφοράς των ζωνών ώρας είναι ο Πρώτος Μεσημβρινός του Greenwich. Την ωρα του πρώτου μεσημβρινού την ονομάζουμε Μέση Ώρα Γκρήνουιτς (GMT) και χρησιμοποιείται ως η "βασική ώρα" απο την οποία αρχίζει η μέτρηση για όλες τις άλλες ώρες ζώνης.





Και τωρα μπορείτε να καταλάβετε τι εννοούσα οταν σας έλεγα οτι απο την μια μέρα "πηδαμε" σε άλλη.

Οταν λοιπόν περνάμε το 180 κινούμενοι προς Ανατολάς "μένουμε" στην ίδια μέρα ενω αντίθετα οταν πηγαίνουμε Δυτικά τοτε "πηδάμε" μια μέρα κι αντί να ξημερώσει Κυριακή ειναι Δευτέρα.

Αν δειτε στον χάρτη με τις Ζώνες Ωρας θα προσέξετε οτι οσο πηγαίνουμε Ανατολικά αυξάνει η ωρα. Αντίθετα πηγαίνοντας αριστερά ελαττώνεται. Ετσι στο 180 εχουμε 24 ωρες διαφορά γιατί στην ζωνη 165-180 Ανατολικό ειναι Σαββατο ενω στην ζωνη 165-180 Δυτικό ειναι Κυριακή.


ΑΛΑΣΚΑ


ΝΕΑ ΖΗΛΑΝΔΙΑ

Στην Αλάσκα είναι Σαββάτο μεσημέρι ενω στην Ν.Ζηλανδία Κυριακή μεσημέρι.

Στην δε Αθήνα ειναι μεσάνυκτα Κυριακής.




Σας μπέρδεψα ;;;;

Αν κοιτάξετε προσεκτικά τον χάρτη και το καλοσκεφτείτε θα καταλάβετε αυτο που λέω.

Ετσι λοιπόν οταν θα βρεθείτε σ ενα κρουαζιερόπλοιο και περνάτε απο το 180 να με θυμηθείτε και να μην απορήσετε αν ζήσετε 2 φορές την ιδια μέρα ή αν "πηδήξετε" σε μιαν επόμενη.

Προς το παρόν όμως ας βολευτούμε με μόνον μιάν ώρα πίσω...

ΥΓ. Θυμάμαι τα παλιάαααααααα τα χρόνια σαν ναυτικός πως όποτε ηταν να περάσουμε απο το 180 παρακαλούσαμε να πεσει 2 φορές Κυριακή, οχι τόσο για να μην δουλέψουμε (η δουλεια και οι βάρδιες εκει δεν σταματάνε ποτε) , μα γιατί καθε Κυριακή ο μάγειρας έφτιαχνε τα καλύτερα φαγητά, έφτιαχνε και γλυκό, και η εταιρία "κερνούσε" μπύρα μεσημέρι - βράδυ !!!!!


(Κάντε κλικ πάνω σε καθε χάρτη για να τον δείτε καλύτερα)

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Blog Action Day 2009









Απο τις κλιματικές αλλαγές γίνεται ολο και πιο ξεκάθαρο καθημερινά ότι βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ σε μία κρίση πολύ μεγαλύτερη από ό,τι έχουμε φανταστεί.

Τα περιθώρια για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών στενεύουν δραματικά όσο οι κυβερνήσεις χρονοτριβούν χωρίς να αναλαμβάνουν ουσιαστική δράση.



Μία αύξηση της μέσης πλανητικής θερμοκρασίας κατά 1,5 ºC, θα επιφέρει ανεπανόρθωτες επιπτώσεις, ενώ ενδεχόμενη αύξηση κατά 2 ºC θα οδηγήσει σε καταστροφικές αλλαγές για τον πλανήτη. Χρειαζόμαστε ένα παγκόσμιο σχέδιο που θα οδηγήσει το συντομότερο δυνατό στη συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας και τη μείωσή της σε σύγκριση με τα σημερινά επίπεδα.



Περισσότεροι από 300.000 άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών.

Περισσότεροι από 325.000.000 άνθρωποι επηρεάζονται με κάποιο τρόπο στη ζωή τους εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών.


Περισσότερα από $ 125.000.000.0000 κοστίζουν κάθε χρόνο οι ζημιές που προκαλούνται από τις κλιματικές αλλαγές.


Δεν είναι υπερβολή ότι οι κλιματικές αλλαγές είναι η μεγαλύτερη περιβαλλοντική, οικονομική και κοινωνική κρίση στην ιστορία της ανθρωπότητας.

 Ήδη οι πρώτες επιπτώσεις πλήττουν εκατομμύρια συνανθρώπους μας σε κάθε γωνία του πλανήτη, ενώ ορισμένες μελλοντικές επιπτώσεις είναι αναπόφευκτες.


Ο πλανήτης μπαίνει σε μία νέα εποχή που χαρακτηρίζεται από επικίνδυνες και καταστροφικές κλιματικές αλλαγές, μία πραγματικότητα που επιδεινώνεται από την απουσία κλιματικής δράσης. Αν θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε από το χείλος του γκρεμού και να αποφύγουμε την καταστροφή θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από το πόσο διατεθειμένος είναι ο κόσμος μας να προβεί σε σημαντικές μειώσεις των αερίων του θερμοκηπίου μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια.



Η Ελλάδα ανήκει στα κράτη που ήδη πλήττονται από τις κλιματικές αλλαγές. Η αύξηση της μέσης πλανητικής θερμοκρασίας του πλανήτη, έχει ήδη γίνει αισθητή στην Ελλάδα, όπως και σε ολόκληρη της Μεσόγειο.

Η χώρα μας ξηρή και θερμή μαστίζεται από παρατεταμένους καύσωνες και ξηρασίες, με καταστροφικές επιπτώσεις για το περιβάλλον, την υγεία και την οικονομία.




Κάθε Έλληνας πολίτης ευθύνεται για 9,6 τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως. Κάθε Αμερικάνος για 19,6 τόνους, ενώ κάθε Κινέζος για 3,9.

Η Ελλάδα είναι προικισμένη με τεράστιο ανανεώσιμο δυναμικό, χάρη στο οποίο μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη χρήση λιγνίτη και πετρελαίου από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Μπορεί να γίνει πρωτοπόρος (από ουραγός) στην παραγωγή πράσινης ενέργειας.


Η χώρα μας πρωτοπόρησε στην παραγωγή πράσινης ενέργειας όταν στην Κύθνο κατασκευάστηκε το 1982 ένα από τα πρώτα αιολικά πάρκα στον κόσμο και στη συνέχεια ακολούθησε η κατασκευή φωτοβολταϊκού πάρκου. Η συνεχεία δυστυχώς δεν ήταν ανάλογη.


Το μόνο που λείπει είναι η πολιτική βούληση .


Ο πιο σημαντικός ρόλος όμως είναι ο δικός μας. Οι αλλαγές που θα κάνουμε στο δικό μας τρόπο ζωής –στην καθημερινότητά μας, αλλά και την πολιτική μας στάση- έχουν μεγάλη σημασία για την αποτελεσματική μείωση των κλιματικών αλλαγών για να σώσουμε τον πλανήτη!


Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις! Ξεκίνα με απλές και μικρές αλλαγές και συνέχισε με πιο απαιτητικές

Οι πληροφορίες που θα βρεις
εδω στο «Εγχειρίδιο του Ενεργειακού Επαναστάτη», θα σου δείξουν τον τρόπο.







Πηγη:   www.greenpeace.gr



Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009

CHE GUEVARA









Ο Τσε  λένε πως είναι " ο Μύθος " 


Ο Ερνέστος Τσε Γκεβάρα λένε είναι
" η ιστορία " .


Ο άνθρωπος που ονειρεύτηκε μία πατρίδα για όλους τους ανθρώπους ,
ακόμη και για όσους δεν είχαν ποτέ πατρίδα .



Μια πατρίδα για τους Κουβανούς, μια πατρίδα και για τον ίδιο.


Μόνο που η πατρίδα του δεν θα μπορούσε να είναι απλά ένα νησί ή μία χώρα αλλά ολόκληρος ο κόσμος.


Ο Γιατρός από την Αργεντινή που αλώνισε, τα μονοπάτια των βουνών της Σιέρρα Μαέστρα για να υπηρετήσει το όνειρό του.



Υπήρξε ο άνθρωπος, που τόσο κυριαρχήθηκε από τα ιδανικά του.



Αλλά ποιά να ήσαν άραγε αυτά τα πανίσχυρα ιδανικά, που κυριαρχούσαν μέσα του; Ισως γίνουν περισσότερο καταληπτά, αν αναφερθούμε στο τελευταίο γράμμα που έστειλε ο Τσέ στα παιδιά του:

"...Αν έρθει μέρα, που θα διαβάσετε αυτό μου το γράμμα, θα πεί πως ο πατέρας σας έχει φύγει από κοντά σας... Ο πατέρας σας είναι ένας άνθρωπος, που ενεργεί όπως σκέπτεται. Και πού σίγουρα έμεινε πάντα πιστός στις πεποιθήσεις του... Προπάντων να κρατήσετε μέσα σας την ικανότητα να αισθάνεστε πολύ βαθιά κάθε αδικία, που διαπράττεται εναντίον οποιουδήποτε, σ΄ οποιοδήποτε σημείο κι αν είναι του κόσμου... Αυτή είναι η πιό ωραία αρετή ενός επαναστάτη...".


Το χτύπημα λοιπόν της αδικίας, αδιάφορο για το πού γίνεται η αδικία, από ποιόν και για ποιόν, ήτανε η μόνιμη αγωνία του Τσέ, που κυριάρχισε ως το τέλος, στην πορεία της ζωής του.

Γεννήθηκε στο Ροζάριο της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου του 1928. Παιδί αστικής οικογένειας, σπούδασε γιατρός, κι έκανε την ιατρική του εξάσκηση και ειδίκευση σε λεπροκομείο.

Πτυχιούχος της ιατρικής με ελάχιστα μέσα, συχνά κάνοντας και τον φωτογράφο διέτρεξε με μοτοσικλέτα και ωτοστόπ πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής (Αργεντινή, Χιλή, Βολιβία, Περού, Κολομβία, Βενεζουέλα, Μεξικό).




Στο Μεξικό γνώρισε τον εξόριστο Φιντέλ Κάστρο και τους συντρόφους του με τους οποίους απέπλευσαν για την Κούβα για να ξεκινήσουν τον ανταρτοπόλεμο κατα της δικτατορίας του Φουλχένσιο Μπατίστα και αποβιβάστηκαν στις 2 του Δεκέμβρη του 1956, σε μια περιοχή που λέγεται Μπελίκ.

Η απόβαση πέρασε στην ιστορία της Κούβας σαν απόβαση του Γκράνμα απο το όνομα του μικρού πλοιαρίου με το οποιο εφτασαν εκει.




Την Πρωτοχρονιά του 1959 το επαναστατικο κίνημα του Τσέ και του Κάστρο είχε επικρατήσει στην πολύπαθη Κούβα.

Ο Τσε ανέλαβε πολλές καίριες θέσεις στην νεα διακυβέρνηση της Κούβας.

Εκανε 2 μεγάλες περιοδίες σε πολλες χωρες ολου του κόσμου σε Αφρική, Ευρωπη, Ασία, Κινα και Νότιο Αμερική.
Τον Μάρτιο του 1965 παραιτήθηκε από όλα τα επίσημα αξιώματά του στην Κούβα.




Εκτοτε ασχολήθηκε με την καθοδήγηση του ένοπλου αγώνα σε πολλά επαναστατικά κινήματα αν τον κόσμο.

Τελευταίος και μοιραίος του σταθμός η Βολιβία το 1966 οπου αποσκοπούσε στην εγκατάσταση μιας βάσης για την επαναστατική δράση σε διάφορες χώρες. Μαζί του ήταν και ο γάλλος διανοούμενος Ρεζί Ντεμπρέ, που λειτούργησε ως σύνδεσμος με τα κινήματα της Ευρώπης.


Ο Βολιβιανός δικτάτορας Μπαριέντος μαζί με τη CIA έχει βάλει στόχο την εξόντωσή τους.Πραγμα που τελικά κατόρθωσαν στις 8 Οκτωβρίου 1967 τραυματίζεται και συλλαμβάνεται και στις 9 Οκτωβρίου 1967 εκτελείται εν ψυχρώ από ένα βολιβιανό αξιωματικό στο σχολείο της πόλης Λα Χιγκέρα.


Ο «Ιππότης της Επανάστασης» δεν υπήρχε πια.

Το πτώμα του έπρεπε να χαθεί δίχως κανένα ίχνος και θάφτηκε κρυφά κοντά στο αεροδρόμιο, 30 χλμ. από την Λα Χιγκέρα.




Νωρίτερα όμως στο νοσοκομείο, είχαν κοπεί τα χέρια του απο τους καρπούς, και διατηρήθηκαν σε φορμόλη προκειμένου να γίνει αργότερα η οριστική αναγνώρισή οτι οντως πρόκειται για τον Τσε και ετσι ν αποδείξουν οτι ανήκουν σ αυτόν.


 Ο τάφος και το πτώμα του ανακαλύφθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στην Vallegrande.





Μεταφέρθηκε στην Κούβα και θάφτηκε στη Σάντα Κλάρα, την πόλη που ο ίδιος είχε κατακτήσει το 1958 ανοίγοντας το δρόμο για την τελική νίκη της επανάστασης.



Πηγη: Πολιτικό καφενείο
            Wikipedia


Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Ψηφίσαμε... Ε, και ;;;;









Αν νομίζετε ότι θα κάτσω να σχολιάσω το αποτέλεσμα των εκλογών, κάνετε λάθος! Δεν υπάρχει περίπτωση να τους αφιερώσω άλλο χρόνο και χώρο!
Σήμερα έκανα κάτι που σε κάθε εκλογές ήθελα να κάνω... Αντί να πετάξω τα ψηφοδέλτια είπα να τα κρατήσω για να έχω κάτι να συγκρίνω με τα επόμενα !!!




Αντε ψηφίσαμε και τελειώσαμε..
Ε και ;;;

Νιώσαμε λαός κυρίαρχος, που αποφασίζει !!!

Αποφασίσαμε οτι είμαστε υπεύθυνοι, και μεταξύ των υπολοίπων υπευθύνων, διαλέξαμε αυτον που μας αρμόζει, κι απο σήμερα θα τους μουντζώνουμε πάλι και θα μουτζωνόμαστε , οπως κάναμε ως τώρα...


Τι ειχες Γιάννη, τι είχα πάντα... Τιποτα...
Που να κάθεσαι τωρα να κάνεις εκπλήξεις και ανατροπές, και να μην ξέρεις απο που θα σούρθει αμα βγει κανένα καινούργιο σύστημα!!!!!
Ενω με τούτους δω το μάθαμε το κόλπο, μη σου πω οτι άρχισε και να μας αρέσει...




Ειδαμε λοιπον τις φάτσες τους στην τηλεόραση, άλλες χαρουμενες, αλλες μουτρωμένες, κι αλλες τελείως αδιάφορες.

Οσο για τις δικές μας φάτσες τις βλέπουμε κάθε μέρα, και κάθε μέρα μουτρωμένες είναι....

Γιατί στην ουσία τι άλλαξε ;;;

Τελειώσαμε και μ' αυτές τις εκλογές, και από αύριο επιστροφή στα συνηθισμένα, σαν να μην άλλαξε τίποτα.


Η μήπως άλλαξε κατι και δεν το κατάλαβα ;;;





- Μηπως δεν ειναι μια Δευτέρα σαν όλες τις άλλες ;;;

- Μήπως θα πάψει ο αγώνας για το μεροκάματο (οσοι το εχουν δηλαδή) ή για μια θέση εργασίας για τους χιλιάδες άνεργους ;;;

- Μηπως θα πάψει να υπάρχει η ρεμούλα, η αναλγησία, η εκμετάλευση και η αδικία στην ζωή μας;;;

- Μήπως θα πάψουν να υπάρχουν περιπτώσεις σαν της Αμαλίας Καλιβινου ,της Κούνεβα,  και τόσων άλλων ανωνύμων ;;;

- Μήπως θα πάψουν να υπάρχουν "παιδιά των φαναριών" ;;;

- Μήπως θα πάψουμε να σπρώχνουμε για να μπουμε πρωτοι στο λεωφορείο αντι να περιμένουμε στην ουρά;;;

- Μήπως θα πάψουμε να θέλουμε ενα σπιτάκι "μέσα στο δάσος" και να μπαζόνουμε ρέματα;;;

Η απάντηση σε όλα αυτά δυστυχώς ειναι μονολεκτικά

ΟΧΙ.



Μήπως λοιπόν ειναι καιρός ν αλλάξουμε εμεις οι ίδιοι σαν Ελληνες ;;;

Ας μην γελιόμαστε.... Δεν ειναι δυνατόν οι 300 να αλλάξουν την συμπεριφορά, την νοοτροπία και τον ωχαδελφισμό 10 εκατομμυρίων Ελλήνων.

Καιρός λοιπόν ο καθένας απο εμας να βάλει ενα χεράκι για να κάνουμε καλύτερον τον εαυτόν μας αλλά και να πάψουμε να τα περιμένουμε όλα απο τον εκάστοτε
ΕΝΑΝ...

Αλλωστε και αυτός ο "Ενας" μα και οι ... παρατρεχάμενοί του , ενας απο εμας ειναι...
Τα ιδια χούγια , τις ιδιες συνήθειες και την ιδια ανευθυνο-υπευθυνότητα εχει...


Αύριο θα έχουμε καινούργια κυβέρνηση...

Γιατι ψηφισες είπες; Για ενα καλύτερο αύριο ;;;

Αντε  λοιπόν σαν καλός  Πολίτης, κάνε μιαν αρχή εσυ πρωτα απο τον εαυτό σου γιατί αν περιμένεις απο αυτούς .... μαύρη ειν η νυχτα στα βουνά !!!!

Βαλε λοιπόν ενα λιθαράκι να χτίσουμε αυτήν την ταλαίπωρη πράσινη αναπτυξη !!!!
Οχι για κανέναν άλλο λόγο.... μα για να μάθουμε τι πράγμα ειναι αυτή τέλος πάντων....

Ας βοηθήσουμε να γίνουν πραγματικότητα αυτες οι νεες ιδέες και οι ελπίδες όλων μας.

Αντε ..... ΠΑΜΕ , και καλή μας μέρα.....




(η γελιογραφία αυτη απο την satira-epikerotitas)



Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Μια... αναδρομή στις ΕΚΛΟΓΕΣ



Πολιτική = η ...ευγενής τέχνη να παίρνει κανείς ψήφους από τους φτωχούς και εκλογικές εισφορές από τους πλούσιους, υποσχόμενος να προστατεύσει τους πρώτους από τους δεύτερους !




Αυτόν τον καιρό όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, όπου στήσεις αυτί κι όπου πάρεις μάτι το μόνο που δεσπόζει είναι ο ήχος και η εικόνα μιας και μόνο λέξης


« ΕΚΛΟΓΕΣ »


Και επειδή λοιπόν τόσος ντόρος γίνεται για τις εκλογές ας δούμε την
« ιστορία » τους.

Η Δημοκρατία και η κορυφαία έκφρασή της, οι εκλογές, αποτελούν αρχαιότατη Ελληνική έμπνευση. Ο σοφός Σόλων, από το 594 π.Χ., είχε ήδη επιβάλει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και οι εκλογές καθιερώθηκαν το 508 π.Χ. με εισήγηση του Κλεισθένη.




Αυτά κατά την αρχαιότητα….
Γιατί μετέπειτα χρειάστηκε να περάσουν 23 χρόνια από την Επανάσταση του 21, ώσπου οι Ελληνες ν' αποκτήσουν το δικαίωμα να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους στο ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος.
Και όταν, το 1844, το απέκτησαν, το ευχαριστήθηκαν:
Στις πρώτες εκλογές ψήφιζαν επί έξι ολόκληρους μήνες!

Δικαίωμα ψήφου αναγνωρίζονταν σε όλους τους άρρενες Έλληνες πολίτες, που διέθεταν ιδιοκτησία και είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους. Δικαίωμα εκλογής είχαν όσοι ήταν άνω των 30 ετών.


«Μαυρίστε τους!»




Ξέρετε πως βγήκε η έκφραση « τους μαυρίσανε » ;

Οι πρώτες εκλογές μετά το Σύνταγμα του 1864 έγιναν με μια διαδικασία που απέκλειε κάθε χρήση βίας και νοθείας. Μόνο που ήταν κάπως χρονοβόρα: Σε κάθε εκλογικό τμήμα στήνονταν τόσες κάλπες όσοι και οι υποψήφιοι βουλευτές.



ΚΑΛΠΗ = Η ψηφοδόχος (< ψήφος + δέχομαι). Προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό κάλπις (γεν. της κάλπιδος, αιτ. την κάλπιν η οποία σήμαινε αγγείο και κατεξοχήν: στάμνα, κούπα ή δοχείο).



Κάθε κάλπη ήταν χωρισμένη στα δύο, η μισή άσπρη με μια ταμπέλα που έλεγε «ναι» και η μισή μαύρη με μιαν άλλη που έλεγε «όχι». Δύο σωληνάκια οδηγούσαν το ένα στην άσπρη πλευρά και το άλλο στη μαύρη. Πίσω από κάθε κάλπη στεκόταν εκπρόσωπος του υποψηφίου στον οποίο αυτή ανήκε.

Ο ψηφοφόρος, μπαίνοντας, έπρεπε να πάρει τόσα μολυβένια μπαλάκια όσα και οι κάλπες. Πλησίαζε τις κάλπες τη μία μετά την άλλη και έβαζε το μπαλάκι ή στον σωλήνα που οδηγούσε στην άσπρη μεριά ή σ' εκείνον που οδηγούσε στη μαύρη.

Στη διαλογή μετρούσαν πρώτα αν τα μπαλάκια στην άσπρη και στη μαύρη πλευρά κάθε κάλπης είχαν άθροισμα ίσο με τον αριθμό των ψηφισάντων. Αν τα μπαλάκια ήταν παραπάνω, η επιτροπή αφαιρούσε τα περισσευούμενα από την άσπρη μεριά!



Βουλευτές λοιπόν ανακηρύσσονταν όσοι είχαν τα περισσότερα μπαλάκια στην άσπρη μεριά και εκλέγονταν τόσοι, όσους έβγαζε κάθε περιοχή. Αντίθετα «μαύριζαν» (από εκεί βγήκε η έκφραση) τους ανεπιθύμητους .


Οι πρωθυπουργοί

Στα 160 χρόνια των ελληνικών εκλογικών αναμετρήσεων, από το 1844 έως το 2004, 81 άνδρες έγιναν πρωθυπουργοί αυτού του τόπου:
Οι 29 εκλέχτηκαν με την ψήφο του λαού.
Οι 5 ήταν δικτάτορες ή εκπρόσωποι δικτατόρων.
Οι υπόλοιποι 47 διορίστηκαν από τους βασιλιάδες ή ανέλαβαν προσωρινά, είτε ως υπηρεσιακοί είτε με την υπόδειξη κάποιας εθνοσυνέλευσης.



Και ιδου ορισμένα αξεπέραστα ρεκόρ τους :

( εκτός από το ρεκόρ του ψεύδους και της κάλπικης ελπίδας που καλιεργούν με τις υποσχέσεις τους )

Ο πιο νεαρός πρωθυπουργός όλων των εποχών είναι ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης. Ορκίστηκε στις 20 Οκτωβρίου 1865 σε ηλικία 36 χρόνων. Όμως, δέκα μέρες αργότερα, παραιτήθηκε. Ξανάγινε πρωθυπουργός άλλες 5 φορές, τη μία με την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Αντίθετα ο μαθουσάλας που εγινε πρωθυπουργός δεν είναι άλλος από τον «Δρακουμέλ»…. Ουπς sorry !!! Ο Κώστας Μητσοτάκης ήθελα να πω… αυτός αξιώθηκε να γίνει πρωθυπουργός στα 72 του !!!!!!!!!!!!!!!

Ο μακροβιότερος πρωθυπουργός, αυτος δηλαδη που εκατσε περισσότερο στον … σβέρκο του λαού είναι ο Κ. Σημίτης με 8 χρόνια, 1 μήνα και 17 ημέρες συνεχούς πρωθυπουργίας.

Στην απέναντι όχθη, ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Αριστείδης Μωραϊτίνης, είναι ο άνθρωπος που έγινε πρωθυπουργός για το πιο σύντομο διάστημα στην ελληνική ιστορία: μόλις 2 μέρες, από τις 9 έως τις 10 Φεβρουαρίου 1863.

Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος είναι ο πολιτικός που ορκίστηκε πρωθυπουργός τις περισσότερες φορές, συνολικά 10, από τις οποίες οι δύο την ίδια χρονιά.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατέχει το μεγαλύτερο και αξεπέραστο ρεκόρ. Κέρδισε την ψήφο του λαού σε 6 εκλογικές αναμετρήσεις, από το 1910 ως το 1933. Είναι ο αδιαφιλονίκητος πολυνίκης πρωθυπουργός.

Η χρονία του 1922 κατέχει ενα απίστευτο ρεκόρ:
Ειναι η χρονιά που γνώρισε 7 (ναι καλά διαβάσατε ΕΠΤΑ) εναλλαγές πρωθυπουργων μεσα στην ιδια χρονιά !!!!





Ολοι μιλάνε για ... έδρες και ζητάνε Αυτοδυναμία

Ομως μόνον 2 αρχηγοί κόμματος γνώρισαν τον εκπληκτικό θρίαμβο
να κατακτήσουν πάνω από το 80% των εδρών της Βουλής.

Και το παράδοξο ειναι πως και οι 2 ωστόσο, κάποια άλλη στιγμή της πολιτικής τους σταδιοδρομίας γεύτηκαν την πίκρα να μην εκλεγούν ούτε οι ίδιοι!

Πρόκειται για τον Χαρίλαο Τρικούπη το 1892 έβγαλε 180 από τους συνολικά 207 βουλευτές, ποσοστό 86,96% ! Στις επόμενες όμως εκλογές του 1895, έπαθε πανωλεθρία: το κόμμα του ανέδειξε 15 βουλευτές (7,2%), ανάμεσα στους οποίους ο ίδιος δεν ήταν!

Και ο άλλος ηταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος που 15 χρόνια αργότερα, στις εκλογές του 1910, είδε το κόμμα του να κατακτά τις 307 από τις 362 έδρες του Κοινοβουλίου: ποσοστό 84,80%! Στα 1920 όμως καταποντίστηκε: το κόμμα του έπεσε στο 29,73% χωρις να εκλεγεί !!

Τραγική σύμπτωση ;;;
Εφυγε για το Παρίσι, ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο που, 25 χρόνια πριν, είχε πάρει ο Χαρίλαος Τρικούπης.

Και οι δύο πέθαναν αυτοεξόριστοι.




Αυτα λοιπόν συνέβησαν μέχρι σήμερα.

Γιατί σήμερα ζητούν την ψήφο μας 23 κόμματα. Κι αν δεν τα ξέρετε, σας τα παραθέτω για να μην εκπλαγείτε απο το πολύ .... χαρτομάνι (ψηφοδέλτια) που θα σας φορτώσει η εκλογική επιτροπή οταν πάτε να ψηφίσετε.....






1) Νέα Δημοκρατία (Κ. Καραμανλής)

2) Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) (Γ. Παπανδρέου)

3) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α. Παπαρήγα)

4) Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) (Α. Τσίπρας)

5) Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) (Γ. Καρατζαφέρης)

6) Οικολόγοι Πράσινοι (Ν. Χρυσόγελος)

7) Μαρξιστικό- Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (Αν. Παπαδόπουλος, Π. Κουφοβασίλης)

8) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικόλενινιστικό) (Γ. Κωνσταντόπουλος)

9) Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ Τροτσκιστές) (Σαμπετάι Μάτσας)

10) Δημοκρατική Αναγέννηση (Σ. Παπαθεμελής)

11) Ένωση Κεντρώων (Β. Λεβέντης)

12) Λαϊκός Σύνδεσμος- Χρυσή Αυγή (Ν. Μιχαλολιάκος)

13) Δημοσθένης Βεργής- Έλληνες Οικολόγοι (Δ. Βεργής)

14) ΟΑΚΚΕ Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (Διοικούσα Επιτροπή: Γ. Ζαφειρόπουλος, Δ. Γουρνάς)

15) Κοινωνία (Εμμ. Βολουδάκης)

16) Δημοκρατικοί (Μ. Μελετόπουλος)

17) Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) Διοικούσα Επιτροπή 12 ατόμων

18) Φως- Αλήθεια- Δικαιοσύνη (Κ. Μελισσουργός)

19) Φίλοι του Ανθρώπου (Κ. Σταμούλης)

20) Περιφερειακή Αστική Ανάπτυξη (ΠΑΑ) (Ν. Κολίτσης)

21) Παλαιά Δημοκρατία (Α. Δασκαλόπουλος)

22) Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση (Κ.Ο.Τ.Ε.Σ) (Ν. Λούβρος)

23) Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑΕΚΕ) (Μ. Τζαλαζίδης)





Πολιτική = η ...ευγενής τέχνη να παίρνει κανείς ψήφους από τους φτωχούς και εκλογικές εισφορές από τους πλούσιους, υποσχόμενος να προστατεύσει τους πρώτους από τους δεύτερους !



Αντε και ... ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ την

Κυριακή !!!!!


 

Πηγή: e-go.gr