Μια... αναδρομή στις ΕΚΛΟΓΕΣ

Πολιτική = η ...ευγενής τέχνη να παίρνει κανείς ψήφους από τους φτωχούς και εκλογικές εισφορές από τους πλούσιους, υποσχόμενος να προστατεύσει τους πρώτους από τους δεύτερους !

Αυτόν τον καιρό όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, όπου στήσεις αυτί κι όπου πάρεις μάτι το μόνο που δεσπόζει είναι ο ήχος και η εικόνα μιας και μόνο λέξης

« ΕΚΛΟΓΕΣ »

Και επειδή λοιπόν τόσος ντόρος γίνεται για τις εκλογές ας δούμε την « ιστορία » τους.

Η Δημοκρατία και η κορυφαία έκφρασή της, οι εκλογές, αποτελούν αρχαιότατη Ελληνική έμπνευση. Ο σοφός Σόλων, από το 594 π.Χ., είχε ήδη επιβάλει την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και οι εκλογές καθιερώθηκαν το 508 π.Χ. με εισήγηση του Κλεισθένη.

Αυτά κατά την αρχαιότητα….
Γιατί μετέπειτα χρειάστηκε να περάσουν 23 χρόνια από την Επανάσταση του 21, ώσπου οι Ελληνες ν' αποκτήσουν το δικαίωμα να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους στο ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος.
Και όταν, το 1844, το απέκτησαν, το ευχαριστήθηκαν: Στις πρώτες εκλογές ψήφιζαν επί έξι ολόκληρους μήνες!

Δικαίωμα ψήφου αναγνωρίζονταν σε όλους τους άρρενες Έλληνες πολίτες, που διέθεταν ιδιοκτησία και είχαν συμπληρώσει το 25ο έτος της ηλικίας τους. Δικαίωμα εκλογής είχαν όσοι ήταν άνω των 30 ετών.

«Μαυρίστε τους!»

Ξέρετε πως βγήκε η έκφραση « τους μαυρίσανε » ;

Οι πρώτες εκλογές μετά το Σύνταγμα του 1864 έγιναν με μια διαδικασία που απέκλειε κάθε χρήση βίας και νοθείας. Μόνο που ήταν κάπως χρονοβόρα: Σε κάθε εκλογικό τμήμα στήνονταν τόσες κάλπες όσοι και οι υποψήφιοι βουλευτές.

ΚΑΛΠΗ = Η ψηφοδόχος (< ψήφος + δέχομαι). Προέρχεται από το αρχαίο ουσιαστικό κάλπις (γεν. της κάλπιδος, αιτ. την κάλπιν η οποία σήμαινε αγγείο και κατεξοχήν: στάμνα, κούπα ή δοχείο).

Κάθε κάλπη ήταν χωρισμένη στα δύο, η μισή άσπρη με μια ταμπέλα που έλεγε «ναι» και η μισή μαύρη με μιαν άλλη που έλεγε «όχι». Δύο σωληνάκια οδηγούσαν το ένα στην άσπρη πλευρά και το άλλο στη μαύρη. Πίσω από κάθε κάλπη στεκόταν εκπρόσωπος του υποψηφίου στον οποίο αυτή ανήκε.

Ο ψηφοφόρος, μπαίνοντας, έπρεπε να πάρει τόσα μολυβένια μπαλάκια όσα και οι κάλπες. Πλησίαζε τις κάλπες τη μία μετά την άλλη και έβαζε το μπαλάκι ή στον σωλήνα που οδηγούσε στην άσπρη μεριά ή σ' εκείνον που οδηγούσε στη μαύρη.

Στη διαλογή μετρούσαν πρώτα αν τα μπαλάκια στην άσπρη και στη μαύρη πλευρά κάθε κάλπης είχαν άθροισμα ίσο με τον αριθμό των ψηφισάντων. Αν τα μπαλάκια ήταν παραπάνω, η επιτροπή αφαιρούσε τα περισσευούμενα από την άσπρη μεριά!


Βουλευτές λοιπόν ανακηρύσσονταν όσοι είχαν τα περισσότερα μπαλάκια στην άσπρη μεριά και εκλέγονταν τόσοι, όσους έβγαζε κάθε περιοχή. Αντίθετα «μαύριζαν» (από εκεί βγήκε η έκφραση) τους ανεπιθύμητους .


Οι πρωθυπουργοί

Στα 160 χρόνια των ελληνικών εκλογικών αναμετρήσεων, από το 1844 έως το 2004, 81 άνδρες έγιναν πρωθυπουργοί αυτού του τόπου:
Οι 29 εκλέχτηκαν με την ψήφο του λαού.
Οι 5 ήταν δικτάτορες ή εκπρόσωποι δικτατόρων.
Οι υπόλοιποι 47 διορίστηκαν από τους βασιλιάδες ή ανέλαβαν προσωρινά, είτε ως υπηρεσιακοί είτε με την υπόδειξη κάποιας εθνοσυνέλευσης.

Και ιδου ορισμένα αξεπέραστα ρεκόρ τους :

( εκτός από το ρεκόρ του ψεύδους και της κάλπικης ελπίδας που καλιεργούν με τις υποσχέσεις τους )

Ο πιο νεαρός πρωθυπουργός όλων των εποχών είναι ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης. Ορκίστηκε στις 20 Οκτωβρίου 1865 σε ηλικία 36 χρόνων. Όμως, δέκα μέρες αργότερα, παραιτήθηκε. Ξανάγινε πρωθυπουργός άλλες 5 φορές, τη μία με την ψήφο του Ελληνικού λαού.

Αντίθετα ο μαθουσάλας που εγινε πρωθυπουργός δεν είναι άλλος από τον «Δρακουμέλ»…. Ουπς sorry !!! Ο Κώστας Μητσοτάκης ήθελα να πω… αυτός αξιώθηκε να γίνει πρωθυπουργός στα 72 του !!!!!!!!!!!!!!!

Ο μακροβιότερος πρωθυπουργός, αυτος δηλαδη που εκατσε περισσότερο στον … σβέρκο του λαού είναι ο Κ. Σημίτης με 8 χρόνια, 1 μήνα και 17 ημέρες συνεχούς πρωθυπουργίας.

Στην απέναντι όχθη, ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Αριστείδης Μωραϊτίνης, είναι ο άνθρωπος που έγινε πρωθυπουργός για το πιο σύντομο διάστημα στην ελληνική ιστορία: μόλις 2 μέρες, από τις 9 έως τις 10 Φεβρουαρίου 1863.

Ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος είναι ο πολιτικός που ορκίστηκε πρωθυπουργός τις περισσότερες φορές, συνολικά 10, από τις οποίες οι δύο την ίδια χρονιά.

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος κατέχει το μεγαλύτερο και αξεπέραστο ρεκόρ. Κέρδισε την ψήφο του λαού σε 6 εκλογικές αναμετρήσεις, από το 1910 ως το 1933. Είναι ο αδιαφιλονίκητος πολυνίκης πρωθυπουργός.

Η χρονία του 1922 κατέχει ενα απίστευτο ρεκόρ:
Ειναι η χρονιά που γνώρισε 7 (ναι καλά διαβάσατε ΕΠΤΑ) εναλλαγές πρωθυπουργων μεσα στην ιδια χρονιά !!!!

Ολοι μιλάνε για ... έδρες και ζητάνε Αυτοδυναμία

Ομως μόνον 2 αρχηγοί κόμματος γνώρισαν τον εκπληκτικό θρίαμβο να κατακτήσουν πάνω από το 80% των εδρών της Βουλής.

Και το παράδοξο ειναι πως και οι 2 ωστόσο, κάποια άλλη στιγμή της πολιτικής τους σταδιοδρομίας γεύτηκαν την πίκρα να μην εκλεγούν ούτε οι ίδιοι!

Πρόκειται για τον Χαρίλαο Τρικούπη το 1892 έβγαλε 180 από τους συνολικά 207 βουλευτές, ποσοστό 86,96% ! Στις επόμενες όμως εκλογές του 1895, έπαθε πανωλεθρία: το κόμμα του ανέδειξε 15 βουλευτές (7,2%), ανάμεσα στους οποίους ο ίδιος δεν ήταν!

Και ο άλλος ηταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος που 15 χρόνια αργότερα, στις εκλογές του 1910, είδε το κόμμα του να κατακτά τις 307 από τις 362 έδρες του Κοινοβουλίου: ποσοστό 84,80%! Στα 1920 όμως καταποντίστηκε: το κόμμα του έπεσε στο 29,73% χωρις να εκλεγεί !!

Τραγική σύμπτωση ;;;
Εφυγε για το Παρίσι, ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο που, 25 χρόνια πριν, είχε πάρει ο Χαρίλαος Τρικούπης.

Και οι δύο πέθαναν αυτοεξόριστοι.

Αυτα λοιπόν συνέβησαν μέχρι σήμερα.

Γιατί σήμερα ζητούν την ψήφο μας 23 κόμματα. Κι αν δεν τα ξέρετε, σας τα παραθέτω για να μην εκπλαγείτε απο το πολύ .... χαρτομάνι (ψηφοδέλτια) που θα σας φορτώσει η εκλογική επιτροπή οταν πάτε να ψηφίσετε.....

1) Νέα Δημοκρατία (Κ. Καραμανλής)

2) Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) (Γ. Παπανδρέου)

3) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (Α. Παπαρήγα)

4) Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) (Α. Τσίπρας)

5) Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑΟΣ) (Γ. Καρατζαφέρης)

6) Οικολόγοι Πράσινοι (Ν. Χρυσόγελος)

7) Μαρξιστικό- Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος (Αν. Παπαδόπουλος, Π. Κουφοβασίλης)

8) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικόλενινιστικό) (Γ. Κωνσταντόπουλος)

9) Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ Τροτσκιστές) (Σαμπετάι Μάτσας)

10) Δημοκρατική Αναγέννηση (Σ. Παπαθεμελής)

11) Ένωση Κεντρώων (Β. Λεβέντης)

12) Λαϊκός Σύνδεσμος- Χρυσή Αυγή (Ν. Μιχαλολιάκος)

13) Δημοσθένης Βεργής- Έλληνες Οικολόγοι (Δ. Βεργής)

14) ΟΑΚΚΕ Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (Διοικούσα Επιτροπή: Γ. Ζαφειρόπουλος, Δ. Γουρνάς)

15) Κοινωνία (Εμμ. Βολουδάκης)

16) Δημοκρατικοί (Μ. Μελετόπουλος)

17) Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) Διοικούσα Επιτροπή 12 ατόμων

18) Φως- Αλήθεια- Δικαιοσύνη (Κ. Μελισσουργός)

19) Φίλοι του Ανθρώπου (Κ. Σταμούλης)

20) Περιφερειακή Αστική Ανάπτυξη (ΠΑΑ) (Ν. Κολίτσης)

21) Παλαιά Δημοκρατία (Α. Δασκαλόπουλος)

22) Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση (Κ.Ο.Τ.Ε.Σ) (Ν. Λούβρος)

23) Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος (ΠΑΕΚΕ) (Μ. Τζαλαζίδης)

Πολιτική = η ...ευγενής τέχνη να παίρνει κανείς ψήφους από τους φτωχούς και εκλογικές εισφορές από τους πλούσιους, υποσχόμενος να προστατεύσει τους πρώτους από τους δεύτερους !

Αντε και ... ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ την

Κυριακή !!!!!

 

Πηγή: e-go.gr