gfgmjj.gif

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ







Τελικός προορισμός της υπέροχης διαδρομής του οδοντωτού που μοιράστηκα μαζί σας στη προηγούμενη ανάρτησή μου είναι τα Καλάβρυτα.

Μια γραφική μικρή σε έκταση και πληθυσμό πόλη στον νομό Αχαϊας σε υψόμετρο 750μ στην οροσειρά του Χελμού, αλλά με μεγάλη ιστορία και ακόμα μεγαλύτερη προσφορά θυσιών στους αγώνες του Έθνους από τον καιρό της τουρκοκρατίας μέχρι το ολοκαύτωμα όλης της πόλης στην κατοχή.


Τα Καλάβρυτα είχαν τον πρωτεύοντα ρόλο στην Ελληνική Ανεξαρτησία μιας και η σπίθα της επανάστασης άναψε εκεί, όπου υψώθηκε στην μονή της Αγίας Λαύρας στις 25 Μαρτίου 1821 το Λάβαρο της Επανάστασης με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη "Παλαιών Πατρών Γερμανό" με την προκήρυξη της 21ης Μαρτίου όπου εκφραζόταν η επιθυμία των Ελλήνων να αγωνιστεί για την ελευθερία του.

Στην κατοχή όμως υπέστησαν ότι καμία άλλη πόλη της Ελλάδας δεν εχει υποστεί.



Το πρωί της 13-12-1943, ημέρα Δευτέρα, Γερμανοί αξιωματικοί διέταξαν όλους τους κάτοικους να συγκεντρωθούν στο Δημοτικό Σχολείο, αφού πάρουν μαζί τους μια κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας.


Στο κτίριο του σχολείου έγινε ο χωρισμός και ο αποχωρισμός. Τα γυναικόπαιδα κλείστηκαν στο σχολείο και οι άνδρες από 13 χρονών και πάνω οδηγούνται στη ράχη του Καπή, χώρο αμφιθεατρικό, από όπου θα ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τα σπίτια τους μα και το σχολείο, όπου βρίσκονταν οι οικογένειές τους, να καίγονται.


Αφού πρώτα ολόκληρη η πόλη παραδόθηκε στις φλόγες μετά δόθηκε και το σύνθημα της εκτέλεσης. Απο το σύνολο των 2700 κατοίκων εκτελέστηκαν περίπου 1300 Καλαβρυτινοί. Διασώθηκαν όμως και 13 .


Το ρολόϊ στο καμπαναριό έμεινε να δειχνει την ώρα που οι φλόγες εζωναν και την εκκλησία.... 2.34'

Βαρυς ο φόρος αίματος και δύσκολη μετα η επιβίωση απο γυναικόπαιδα διχως αντρική παρουσία μα ουτε σπιτια για να μείνουν.

Το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων αναγνωρίστηκε απο την πολιτεία με Προεδρικό διάταγμα μόλις το 1993 και τα Καλάβρυτα ονομάστηκαν " Μαρτυρική πόλη ".


Στον τοπο της εκτέλεσης ανάβουν τα καντηλάκια στο σημειο οπου βρέθηκε ο καθε εκτελεσθής και το σχολείο εχει γίνει πλέον Μουσείο.


Τα Καλάβρυτα σε τιποτα πλεον δεν θυμίζουν την καμένη πόλη. Ειναι τωρα μια πολυ όμορφη και φιλόξενη μικρή πόλη που ιδιως τον χειμώνα ειναι γεμάτη κόσμο και ζωή λόγω του χιονοδρομικού του κέντρου.

Αξίζει να την επισκεφθήτε και μην παραλείψετε ν ανάψετε ενα κεράκι στον τόπο της θυσίας.

Τελευταια άφησα την φωτογραφία απο το γλυπτό που υπάρχει στο Σχολείο-Μουσείο,
γιατι η ιστορία του γλυπτού αυτού με άγγιξε ιδιαίτερα.


Ένα νεαρό αγόρι 11 χρονών και η αδελφή του 12 έζησαν την σκηνή της μεταφοράς από την μητέρα τους πάνω στην κουβέρτα του νεκρού πατέρα τους για να τον θάψει. Ο νεαρός μετανάστεψε στην Αμερική αλλά η δραματική αυτή σκηνή δεν εφυγε ποτε από τα μάτια του.
55 χρόνια μετά δώρισε την γλυπτή αυτή σύνθεση που τοποθετήθηκε στον προαύλιο χώρο του Μουσείου.







Τα παιδικά βιώματα και κυρίως ο πόνος σημαδεύει ολη μας την ζωή....

23 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Πραγματικά τα όσα έγινα στον Μαρτυρικό εκείνο τόπο με κάνουν να ανατριχιάζω κάθε φορά.
Έχω πολλά χρόνια να τον επισκεφτώ από παιδί που μας είχαν πάει εκδρομή και πραγματικά θα ήθελα να ξανάπάω με τα μάτια ενός ενήλικα τα πράγματα δείχνουν εντελώς διαφορετικά.
Με συγκίνησε ο τρόπος που μετάφερες τα γεγονότα Άρη αλλά εκείνο το γλυπτό στο προαύλιο του Μουσείου με σόκαρε όπως σε σοκάρει πάντα ένας πόλεμος.

Καλή σου μέρα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Συγκλονιστική η αναφορά σου στα πραγματικά γεγονότα μιας μαύρης -από τις πολλές- σελίδας της ιστορίας μας.
Δέος προκαλούν τα γεγονότα και τα μνημεία, που πρέπει να γνωρίσουν όσοι δεν έτυχε
Πολύ καλή σου μέρα,

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα Άρη,

Όπως πάντα η ματιά με την οποία βλέπεις και περιγράφεις τα γεγονότα είναι μοναδική.
Στάθηκα στην τελευταία φωτογραφία και στην αναφορά σου για αυτήν και ειλικρινά έχω ανατριχιάσει…

Να είσαι καλά…

Μαργαρίτα Πάσχου είπε...

Συγκλονιστική η περιγραφή σου Άρη!
Έκδρομή με το σχολείο είχα πάει κι εγώ όπως και η Αναστασία και σκέπτομαι να ξαναπάω.
Σ' ευχαριστούμε πολύ, καλή σου μέρα!

George είπε...

Εχω επισκεφτεί τα Καλάβρυτα και μου φάνηκε μια όμορφη ήσυχη και γραφική επαρχιακή πόλη της πατρίδας μας. Έκανα το λάθος να μην επισκεφθώ το χώρο θυσίας. Μέσα απο τα γραφόμενα σου έμαθα γιατί ονομάζονται και μαρτυρική πόλη. Είναι πολύ όμορφο το αφιέρωμα σου σε αυτήν.

thalassamov είπε...

Άρη μου, μετέφερες πάλι μια ιστορία που δεν γνώριζα.
Πώς μπορεί κανείς να μην ανατριχιάσει διαβάζοντας τη θηριωδία;

Έχω όμως μια ερώτηση. Αφού το σχολείο, όπου είχαν κλειδώσει τα γυναικόπαιδα, παραδώθηκε στις φλόγες πώς επέζησαν τα γυναικόπαιδα;
Πού μπορεί κανείς να βρει ένα αρχείο των γεγονότων;

Καλή σου Μέρα!
φιλάκια πολλά!!

Μαρια Νικολαου είπε...

Ετσι ακριβως ειναι Αρη.
Και συ καταφέρνεις να μας γεμίζεις με σκεψεις μεσα απ τις λεξεις και τις εικονες .

(Να δουμε ποτε θα ρθω...
Ου μπλεξεις με συζυγο που ειναι "κολλημένος" με μπαμπά και μαμά!" Σσσσσ...)

Φιλί

Aristodimos είπε...

Αναστασια, Γλαρένια, korallenia, PinkFloyd, George,
Μακαρι να μην ξαναζησει η ανθρωπότητα ποτε αλλοτε τετοιες στιγμές.

Thalassamov μου,
Τα γυναικόπιαδα σπαζοντας πορτα και παράθυρα κατόρθωσαν να βγουν οσες τελικα γλύτωσαν απο την φωτια.

Μια πληρη αναφορά στο Ολοκαύτωμα μπορεις να δεις εδω....(5 βιντεάκια).

Μαρια μου,
Οποτε σου δοθει η ευκαιρία... αλλωστε εγω τον περισσότερο καιρό εδω ειμαι.

Να περνάτε καλα ολοι.
Οποτε μπορώ θα δινω το παρόν...(οχι τακτικα ομως ε ! ! !)

Αρης

eirini είπε...

Ειλικρινά ανατρίχιασα με την ιστορία του γλυπτού! Δεν θέλω ούτε να τις φανταζομαι τέτοιες εικόνες και πραγματικά είναι συγκλονιστικό να σκέφτεσαι πόσες τραγικές στιγμές πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι!
Το ρολόϊ της εκκλησίας... απίστευτο. Πολύ συγκινητική ανάρτηση Άρη.
Μπράβο σου!

Καλησπέρα!

marianaonice είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση Άρη μου!!!
Πάντα ήθελα να πάω με τον οδοντωτό στα Καλάβρυτα και ποτέ δεν το κατάφερα!
Νάσαι καλά που με οδήγησες εσύ νοερά, σ' αυτή την απίστευτη διαδρομή και στον τελικό υπέροχο προορισμό της!!
:)))

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

απιστευτα τα οσα διαβασα...
καθε φορα συγκινουμαι μα τωρα με την τελευταια φωτογραφια ακομα περισσοτερο...
ναι μαρτυρικος τοπος και φυσικα ο παιδικος πονος παντα μας σημαδευει και για παντα...

να εισαι καλα Αρη μου!
νεραιδενια φιλακια απο μενα!!!

Καραβάκι είπε...

Ειλικρινά δεν έχω λόγια...Ποτέ δεν έχω πάει σε κείνα τα μέρη Άρη και οι εικόνες σου είναι πολύ δυνατές.Ειδικά η τελευταία θα μπορούσες να χαραχτηριστεί συγκλονιστική.Να είσαι πάντα καλά και να μας ταξιδεύεις σε όμορφους προορισμούς.Φιλιά πολλά και την αγάπη μου!Να είσαι καλά ψυχή μου...

marianaonice είπε...

Ααα και ξέχασα να πω ότι πράγματι ο πόνος σημαδεύει παντού και πάντα τη ζωή μας!!

Ανώνυμος είπε...

Ναμαι κι εγω ,που επέστρεψα για λίγες μερούλες! Σχολίασα νωρίς τ απόγευμα ... Αλλά μάλλον δεν το πήρες... Πανέμορφη η διαδρομή αλλά και ο προορισμός για τα Καλάβρυτα! Εγώ όμως λέω να κρατήσω τη θέα από το βεραντάκι!

Μαρια Νικολαου είπε...

Nα σαι καλά Αρη μου.
Φιλια και καλο βραδυ :)

mar9659 είπε...

Πραγμάτι,όταν βρίσκεσαι σε ένα ηρωΪκό μέρος ,όπως τα Καλάβρυτα,το Μεσολόγγι....κ.α.σε πλυμμηρίζει ενα ακατανίκητο δέος.Μπρός σε τέτοιες εικόνες!!Δέν έχω πάει Καλάβρυτα,μα πήγα Μεσολόγγι στο Ηρωϊκό μουσείο και έζησα κάτι παρόμοιο..Το γλυπτό στο Μουσείο,Συγκλονιστικό!!!Μπράβο σου Άρη μου!Υπέροχη ανάρτηση,όπως και ξενάγησή σου!!!Να είσαι πάντα καλά.Καλό σου βράδυ.

ΕΛΕΝΑ είπε...

Εχεισ δίκιο, μακάρι η ανθρωπότητα να μην ζήσει ποτέ ξανά τέτοιες στιγμές!
Καλό βράδυ!!

✿ margarita είπε...

Moναδική η περιγραφή σου όπως πάντα Αρη μου...

Εύχομαι να μην υπάρξουν ποτέ ξανά τέτοιες τραγικές στιγμές..η φωτό στο προαύλιο του μουσείου συγκλονιστική!

Να είσαι καλά Αρη
Καλημέρα!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

EIXA EΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑ ΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟΣ.ΦΟΒΕΡΗ ΠΟΛΗ.
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΤΟ ΓΛΥΠΤΟ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΕΡΗ.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΙΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.

Σταυρούλα είπε...

Αρη μου καλησπέρα!Καταπληκτική και συγκινητική ανάρτηση,μπράβο!
Πρέπει να γράφονται αυτά τα γεγονότα για να μη σβήσουν ποτέ από τη μνήμη μας.

zeidoron dtsoukas είπε...

Αγαπητέ Αρη συγκλονιστική όντως η ανάρτησή σου!Ειδικά η τελευταία φωτογραφία με το μνημείο σοκάρει.
Ολοι πρέπει να επισκεφθούμε αυτόν τον τόπο του μαρτυρίου,προσωπικά έχω πάει δύο φορές.
Δεν άντεξα στον πειρασμό κι από προχτές υπάρχω πλέον στο διαδίκτυο με δικό μου μπλογκ:www.zeidoron.blogspot.com/

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχο αφιέρωμα σε μία τόση ιδιαίτερη πόλη... μαρτυρική αλλά και ένδοξη παράλληλα...

Να σαι καλά Άρη... ωραίες οι φωτογραφίες και οι μνήμες & ιστορίες που αυτές αναβλύζουν...

anemona είπε...

Αυτός ο μαρτυρικός τόπος…
με προκαλεί δέος όσες φόρες και αν τον επισκεφτώ…
Δεν θα ξεχάσω την πρώτη επίσκεψη μου στον τόπο του μαρτυρίου (της θυσίας) στον λόφο…
Κάθε χρόνο έρχονται στον τόπο της εκτέλεσης … παιδιά από την Γερμανία…(και ζητούν συγγνώμη για τις τερατώδης πράξεις των προγόνων τους.. και αφήνουν σημειώματα συγγνώμης…)
Είχα την τιμή να ακούσω την ιστορική αναδρομή από τον ιερέα του χωριού..
Λατρεύω αυτόν το τόπο.. είναι ευλογημένος… μας κάνει υπερήφανους…
Και έχει υπέροχους ανθρώπους!!!!!!!
Τέλος όλη η αφήγηση σου ήταν καταπληκτική!!!!!!!!!!