ΧΤΥΠΑΤΕ . . .

Οι παλαιότεροι εχουμε ζήσει, οι δε νεώτεροι εχουν ακούσει και ολοι λοιπόν γνωρίζουμε τα γεγονότα εκείνων των ημερών και ιδίως τι έγινε το ξημέρωμα της 17ης Νοεμβρίου.

Γι αυτό σκέφτηκα σήμερα απλά να παραθέσω ορισμένα τμήματα απο μια κάπως λιγώτερο γνωστή συνέντευξη "εξομολόγηση" στο ΒΗΜΑ της 9/11/2003 του οδηγού του τανκ που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο.


Για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.....


O στρατιώτης-οδηγός του Τανκ,  Α.Σκευοφύλαξ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου σπάει τη σιωπή του και μιλάει πρωτη φορα για το μακελειό της 17ης Νοεμβρίου 1973.

« Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα στις 17 Νοεμβρίου, η ίλη μου πήρε εντολή να ετοιμαστεί για έξοδο. Αποφασίστηκε να βγουν 5 άρματα. Εγώ ήμουν οδηγός στο πρώτο άρμα που βγήκε στον δρόμο. Φτάνοντας μπροστά στην πόρτα, έστριψα το άρμα προς το Πολυτεχνείο, με γυρισμένο το πυροβόλο προς τα πίσω. Θυμάμαι ότι σηκώθηκα από τη θέση μου και εγώ και το άλλο πλήρωμα. Δεκάδες φοιτητές κρέμονταν από τα κάγκελα, ενώ εκατοντάδες βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο.

Ενα τέταρτο πριν από τις 3 το πρωί της 17 Νοεμβρίου ήρθε ο οδηγός εδάφους του άρματος και μου λέει:
 

"Θα μπούμε μέσα, θα ρίξουμε την πύλη. Ετοιμάσου!"» .

«Πήρα θέση και ξεκίνησα. Δεν έβλεπα πολλά πράγματα, δεν είχα καλό οπτικό πεδίο, γιατί κοιτούσα πλέον από τη θυρίδα του άρματος. Δέκα εκατοστά πριν από την πόρτα, σταμάτησα. Σταμάτησα σκόπιμα. Αυτό φαίνεται στο βίντεο της εποχής. Στο φρενάρισμα, οι φοιτητές τρομαγμένοι έφυγαν προς τα πίσω. Αν έμπαινα με ταχύτητα, θα σκότωνα δεκάδες άτομα που εκείνη τη στιγμή ήταν κρεμασμένα στα κάγκελα».

Λίγα λεπτά αργότερα ο A. Σκευοφύλαξ θα μαρσάρει δυνατά. Ο δυνατός προβολέας του τανκ σκοπεύει την πύλη.

«H καγκελόπορτα έπεσε αμέσως. Πίσω από τη σιδερένια πύλη ήταν σταθμευμένο το Μερσεντές το οποίο είχαν βάλει εκεί οι φοιτητές για να φράξουν την είσοδο. Το έκανα αλοιφή. H αριστερή ερπύστρια το έλιωσε. Με το που έπεσε η πύλη του Πολυτεχνείου εισέβαλαν οι αστυνομικοί για να συλλάβουν τους φοιτητές. Λίγο αργότερα κατέβηκα και εγώ από το άρμα και μπήκα στον χώρο του Πολυτεχνείου. Δεν υπήρχε νεκρός. Θα μπορούσε όμως και να υπάρχουν νεκροί» λέει .

Παρά τον πόνο και την αγωνία τους να φύγουν να γλιτώσουν την ζωή τους, οι φοιτητές θα δείξουν μεγαλείο ψυχής απέναντι στον στρατιώτη που ισοπέδωσε το όνειρό τους.

Αδιάψευστη απόδειξη, η μαρτυρία του κ. Σκευοφύλακα:

«Οπως περνούσαν οι φοιτητές θυμάμαι ότι έριχναν μέσα στο τανκ πακέτα τσιγάρα και ό,τι προμήθειες είχαν μαζί τους. Οταν γυρίσαμε στο Γουδί, το άρμα έμοιαζε με περίπτερο. Οσο σκέφτομαι ότι οι φοιτητές μας έδιναν σάντουιτς και τσιγάρα, μετά απ' όσα τους κάναμε... Δεν μπορώ να το συχωρέσω αυτό το πράγμα στον εαυτό μου. Σκέφτομαι τι πήγα και έκανα!..».

«ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙ' AYTO ΠΟΥ HMOYN, ΓΙ' AYTO ΠΟΥ EKANA. Τότε αισθανόμουν ότι έκανα κάτι καλό, κάτι μεγάλο. Στους "μαυροσκούφηδες", στο Γουδί, είχα γίνει ο ήρωας που διέλυσε τους εχθρούς της πατρίδας, τα "παλιοκουμμούνια", όπως λέγαμε τότε τους φοιτητές. Αυτά μου έλεγαν, αυτά πίστευα. Τι περιμένεις!.. Ημουν 20 χρονών... Ούτε μια εφημερίδα δεν είχα διαβάσει μέχρι τότε. Είχα γίνει και εγώ φασίστας.


Μέχρι που μπήκα μέσα, πίστευα αυτό που έκανα. Στη συνέχεια έγινε ο εφιάλτης της ζωής μου. »

**************

Τα σχόλια δικά σας...

 Εγω δεν εχω να συμπληρώσω τίποτα

μα να κλεισω με κάποιους στίχους

του Αλέκου Παναγούλη

Χτυπάτε

Βαρειά η τιμή του πόνου

Μη δείχνετε καθόλου ανθρωπιά

Κάθε στιγμή να μας θυμίζει

το δίκιο και το άδικο

Τον άνθρωπο και το χτήνος

Το έγκλημα και το καθήκον

Χτυπάτε

Αυτή ειναι η προσφορά σας

η δική σας ντροπή

Χτίζει το μεγαλείο μας

Η χτηνωδία σας μας βιάζει

Στο ανέβασμα του Γολγοθά

οδηγόντας μας στη Αντίσταση


Χτυπάτε

Αλύγιστη θέληση

Ζυμωμένη με πόνο

Βαφτισμένη στα Αίμα

Ριζωμένη σε ιδέες

Μας κρατά στου Αγώνα τις θέσεις

Χτυπάτε.