Σ' όλη του τη ζωή
ζωγράφιζε την θάλασσα γαλάζια.
Μα χθές καθώς ανακάτευε
το μπλέ με τ άσπρο ,
ξαφνικά
ένας φόβος τον κυρίευσε.
Αφησε την παλέτα
κι έτρεξε στην παραλία.
ζωγράφιζε την θάλασσα γαλάζια.
Μα χθές καθώς ανακάτευε
το μπλέ με τ άσπρο ,
ξαφνικά
ένας φόβος τον κυρίευσε.
Αφησε την παλέτα
κι έτρεξε στην παραλία.
Γέμισε τις χούφτες του θάλασσα ,
και τις κοίταξε γεμάτος αγωνία .
Κανένα χρώμα . . .
και τις κοίταξε γεμάτος αγωνία .
Κανένα χρώμα . . .
4 σχόλια:
Το λάτρεψα.. Την καλημέρα μου!
L.N.E
Ξέχασε να κοιτάξει τον ουρανό..
Πραγματικά και γω το λατρεψα..
Καλημερα Αρη..
Μαγεύεις τόσο ομορφα και τοσο απλά ..
αχ, μικρε ...(καιρο εχω να σε πω ετσι.)η θαλασσα για να εχει χρωμα πρεπει να την κοιτας , οχι να την μαζευεις. Ειναι οπως η αγαπη. Απλα την νιωθεις κι ας μην την βλεπεις.
Πως ειμαι εγω που ξερω τι θελω και δεν το θελω... ενα τετοιο πραγμα (ασχετο),(χι,χι,χι). Υπεροχη η αναρτηση σου.Φιλια.
Καταπληκτικό!...
Τέλειο... Αρη!
Να είσαι καλά...
Δημοσίευση σχολίου