gfgmjj.gif

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

Δυο δράμια φως



Οταν να φτιάξω ζήτησα την άχαρη ζωή μου
μου πούλησαν δυό δράμια φως
φερμένα απ την Ασία
όμως αγύρτες ήτανε που πλάθει η φαντασία

Υστερα ήρθαν έμποροι ,
θαρρώ , πως ήτανε τσιγγάνοι
με τη βροχή τους θα'σβηναν της ζήσης τα γραμμένα
μα ήταν πλάνη απ' αυτές μοναχά ο νούς που φτιάχνει

Ηρθανε τότε πειρατές
από τις κάτω χώρες
θαρρούσα πως τους φόβους μου
θα κάμουν ν'αγκαλιάσω
μα οι φόβοι είναι αιώνιοι του νου κονκισταδόρες

Ετσι κι εγώ αποφάσισα
το βλέμμα μου να γείρω
φρέσκα , ζεστά , χωμάτινα,
όπως στα παραμύθια
στον κάμπο του συλλογισμού,
ονείρατα να σπείρω . . .

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φρέσκα, ζεστά τα λόγια σου
στα όνειρα μου σπέρνεις
και το πρωί όταν ξυπνώ
πριν φύγεις σε ρωτάω..
Ποιος θα θερίσει τώρα ποιά
τ΄αλώνια που γερνάω;

Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου!

Νατασα είπε...

την καλημερα μου για καληνυχτα σημερα θα πω.
(οι στιχοι δικοι σου)?

Μαρια Νικολαου είπε...

Oμορφος συλλογισμός..
Καλημερα Αρη