Πέταξα τις φωτογραφίες
Εκείνη την συλλογή
απο τα καρτ ποστάλ
Τα ληγμένα αισθήματα
Τις μνήμες
Μόνος στ άδειο δωμάτιο
το βλέμμα να πνίγεται
μεσοπέλαγα
δοκιμάζω ολες τις
αποχρώσεις
στην φωνή μου
να πετύχω
αντίλαλο.
Μα φρόντισε η ζωη ,
και λάδωσε
τέλεια τις κλειδωνιές της ψυχής
Ετσι οταν ανοίγει την πόρτα ,
ο πάταγος του κενού
και της μοναξιάς
δεν της πληγώνει καν την ακοή .
20 σχόλια:
ειδες τη σου κανη ο χρονος???
σε διαπερναη και αναροτιεσε γιατι ετσι? και αναρωτιεσε ...αυτη η στηγμη ηταν μια ολοκληρη ζωη...
τωρα τι ειναι?????
Ο πάταγος του κενού και της μοναξιάς...Αυτά φοβάμαι και εγώ, αλλά τα παλεύω.Παλεύω με δαύτα κάθε μέρα...
Φιλί και μια καληνύχτα
Άρη την καλημέρα μου.
Επιστρέφοντας απο το πάρτυ της Lilith είπα να σου πω ένα γειά. :)
Σπουδαίο το Blog σου και θά'χουμε να πούμε πολλά.
Χαίρομαι που σε γνωρίζω.
Σε χαιρετώ.
Χαίρεται, γεια και στην Κίρκη, σε καταλαβαίνω. Η πάλη καλά κρατεί να δούμε ποιος θα κερδίσει στο τέλος, υπάρχουν τρανά παραδείγματα που έχασαν...και θα υποθέσω άλλα που κέρδισαν για συμπαράσταση
Δεν ειμαι και τοσο σιγουρη αν τις πληγωνει ή οχι...
Καλημερα Αρη μου
δεν έπρεπε να τα πετάξει...
είναι συναισθήματα. τα έχει περάσει, τα έχει βιώσει. και να πετάξει ότι του θυμίζει τι πέρασε/τι ένιωσε, η μνήμη μένει. δε σε πονούν τα αντικείμενα, οι άνθρωποι σε πονούν και ο ίδιος μας ο εαυτός!
Σε όλα αυτά διακρίνω μιαν δύναμη και μια "προσαρμογή" σπάνια που
δίνει γαλήνη και ασφάλεια σ' απάνεμο μέρος να καταλαγιάσει η Ψυχή.
Είναι μεγάλη υπόθεση να βαστάς ένα κλειδί και να κλειδώνεις έξω από σένα
ότι σε πίκρανε ή σε πόνεσε.
Αυτό δεν είναι μοναξιά, είναι πληρότητα που δεν έρχεται απ' έξω.
Ξεκινά από εμάς και καταλήγει σε μας.
Πολύ φιλοσοφημένη όσο και λυρική η εγγραφή σου ΑΡΗ ,με αίσθημα που δεν σέρνεται αλλά ισορροπεί.
Μια εγγραφή από έναν ισορροπημένο άνθρωπο.
Καλη σου μέρα ανεκτίμητε ΑΡΗ
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr
Νομίζω πως οι στίχοι αυτοί εκφράζουν τους περισσότερους από εμάς.
Τα ληγμένα αισθήματα
το βλέμμα να πνίγεται
και η μοναξιά...ένα κομμάτι από τον ουρανό που κοιτάμε....
πραγματικά υπέροχο!!
Εύχομαι να γεμίσει το σπίτι σου.... φωνές και ήχους ευχάριστους!
Καλημέρα και καλή βδομάδα 'Αρη..
Ένας καλός λόγος για σένα περιμένει στο http://lygeri.pblogs.gr/2009/01/anterastes-ston-sympan.html
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
Καλημέρα Άρη,
πετιούνται οι μνήμες τόσο εύκολα όσο και τα κάρτ ποστάλ;
Μερικές φορές η σιωπή ουρλιάζει με δύναμη...
Καλή εβδομάδα
Αποστάγματα ψυχής που σίγουρα μένουν βαθιά χαραγμένα. Δεν ξεθωριάζουν σαν τις φωτογραφίες
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Κράτα τις δικές σου άμυνες στον πόνο. Εσύ ξέρεις καλύτερα. Καθένας μας ξέρει.
...είναι φορές που δεν αντέχω τη σιωπή μου
κι άλλες φορές να τη μερέψω θέλω
και να την κάνω προσπαθώ
φίλη καλή μου...
Διαπεραστική η ηχώ σου!
Πολύ με άγγιξε!
Καλή σου μέρα ***
Πολύ όμορφο Άρη, πολύ όμορφο... Καλό σου βράδυ!
Ληγμένα αισθήματα που φρόντησε η ζωη να κλειδώσει απ έξω...
Σας ευχαριστω ολους για το πέρασμά σας
Αρης
σε βρηκα τυχαια πατωντας πανω στο επομενο ιστολογιο....αν και σε εχω δει στο παρτυ της Λιλιθ..ειδα και το φιλο τον Οσιρη στα σχολια...
εεε...δεν μπορει να ειναι τοσο τυχαιο....!!!!
οι λεξεις σου πικρες....
αλλα ο ηχος μου μαλακωσε την πικρα
...θαλασσινος και γω βλεπεις...
Καλημερα Αρη....θα περναω να σε βλεπω.....
ΩΡΑΙΟ blog !!!!
Είναι άσχημο τα αισθήματα να έχουν ημερομηνία λήξης. Και είναι πολύ πιο άσχημο όταν ανάμεσα στους δύο μόνο ο ένας τα βλέπει να λήγουν...
Καλή σου μέρα Άρη
"Τα ληγμένα αισθήματα..."
Πόσο ωραία το θέτεις. :)
Αυτά που λήξαν και κλείστηκαν σ' ένα δωμάτιο για να μην ενοχλούν...
Να κάνουν χώρο στα επόμενα...
Πολύ όμορφο, Άρη.
ΥΓ: Σ' ευχαριστώ για τα κύματα!
Μύρισε θάλασσα :)
Αχ αυτή την ηχώ!!
Μόνιμα την ακούω τον τελευταίο καιρό κι εγώ!!
Δημοσίευση σχολίου