CHE GUEVARA

Ο Τσε  λένε πως είναι " ο Μύθος " 

Ο Ερνέστος Τσε Γκεβάρα λένε είναι
" η ιστορία " .

Ο άνθρωπος που ονειρεύτηκε μία πατρίδα για όλους τους ανθρώπους , ακόμη και για όσους δεν είχαν ποτέ πατρίδα .

Μια πατρίδα για τους Κουβανούς, μια πατρίδα και για τον ίδιο.

Μόνο που η πατρίδα του δεν θα μπορούσε να είναι απλά ένα νησί ή μία χώρα αλλά ολόκληρος ο κόσμος.

Ο Γιατρός από την Αργεντινή που αλώνισε, τα μονοπάτια των βουνών της Σιέρρα Μαέστρα για να υπηρετήσει το όνειρό του.

Υπήρξε ο άνθρωπος, που τόσο κυριαρχήθηκε από τα ιδανικά του.

Αλλά ποιά να ήσαν άραγε αυτά τα πανίσχυρα ιδανικά, που κυριαρχούσαν μέσα του; Ισως γίνουν περισσότερο καταληπτά, αν αναφερθούμε στο τελευταίο γράμμα που έστειλε ο Τσέ στα παιδιά του:

"...Αν έρθει μέρα, που θα διαβάσετε αυτό μου το γράμμα, θα πεί πως ο πατέρας σας έχει φύγει από κοντά σας... Ο πατέρας σας είναι ένας άνθρωπος, που ενεργεί όπως σκέπτεται. Και πού σίγουρα έμεινε πάντα πιστός στις πεποιθήσεις του... Προπάντων να κρατήσετε μέσα σας την ικανότητα να αισθάνεστε πολύ βαθιά κάθε αδικία, που διαπράττεται εναντίον οποιουδήποτε, σ΄ οποιοδήποτε σημείο κι αν είναι του κόσμου... Αυτή είναι η πιό ωραία αρετή ενός επαναστάτη...".

Το χτύπημα λοιπόν της αδικίας, αδιάφορο για το πού γίνεται η αδικία, από ποιόν και για ποιόν, ήτανε η μόνιμη αγωνία του Τσέ, που κυριάρχισε ως το τέλος, στην πορεία της ζωής του.

Γεννήθηκε στο Ροζάριο της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου του 1928. Παιδί αστικής οικογένειας, σπούδασε γιατρός, κι έκανε την ιατρική του εξάσκηση και ειδίκευση σε λεπροκομείο.

Πτυχιούχος της ιατρικής με ελάχιστα μέσα, συχνά κάνοντας και τον φωτογράφο διέτρεξε με μοτοσικλέτα και ωτοστόπ πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής (Αργεντινή, Χιλή, Βολιβία, Περού, Κολομβία, Βενεζουέλα, Μεξικό).

Στο Μεξικό γνώρισε τον εξόριστο Φιντέλ Κάστρο και τους συντρόφους του με τους οποίους απέπλευσαν για την Κούβα για να ξεκινήσουν τον ανταρτοπόλεμο κατα της δικτατορίας του Φουλχένσιο Μπατίστα και αποβιβάστηκαν στις 2 του Δεκέμβρη του 1956, σε μια περιοχή που λέγεται Μπελίκ.

Η απόβαση πέρασε στην ιστορία της Κούβας σαν απόβαση του Γκράνμα απο το όνομα του μικρού πλοιαρίου με το οποιο εφτασαν εκει.

Την Πρωτοχρονιά του 1959 το επαναστατικο κίνημα του Τσέ και του Κάστρο είχε επικρατήσει στην πολύπαθη Κούβα.

Ο Τσε ανέλαβε πολλές καίριες θέσεις στην νεα διακυβέρνηση της Κούβας.

Εκανε 2 μεγάλες περιοδίες σε πολλες χωρες ολου του κόσμου σε Αφρική, Ευρωπη, Ασία, Κινα και Νότιο Αμερική.
Τον Μάρτιο του 1965 παραιτήθηκε από όλα τα επίσημα αξιώματά του στην Κούβα.

Εκτοτε ασχολήθηκε με την καθοδήγηση του ένοπλου αγώνα σε πολλά επαναστατικά κινήματα αν τον κόσμο.

Τελευταίος και μοιραίος του σταθμός η Βολιβία το 1966 οπου αποσκοπούσε στην εγκατάσταση μιας βάσης για την επαναστατική δράση σε διάφορες χώρες. Μαζί του ήταν και ο γάλλος διανοούμενος Ρεζί Ντεμπρέ, που λειτούργησε ως σύνδεσμος με τα κινήματα της Ευρώπης.


Ο Βολιβιανός δικτάτορας Μπαριέντος μαζί με τη CIA έχει βάλει στόχο την εξόντωσή τους.Πραγμα που τελικά κατόρθωσαν στις 8 Οκτωβρίου 1967 τραυματίζεται και συλλαμβάνεται και στις 9 Οκτωβρίου 1967 εκτελείται εν ψυχρώ από ένα βολιβιανό αξιωματικό στο σχολείο της πόλης Λα Χιγκέρα.

Ο «Ιππότης της Επανάστασης» δεν υπήρχε πια.

Το πτώμα του έπρεπε να χαθεί δίχως κανένα ίχνος και θάφτηκε κρυφά κοντά στο αεροδρόμιο, 30 χλμ. από την Λα Χιγκέρα.

Νωρίτερα όμως στο νοσοκομείο, είχαν κοπεί τα χέρια του απο τους καρπούς, και διατηρήθηκαν σε φορμόλη προκειμένου να γίνει αργότερα η οριστική αναγνώρισή οτι οντως πρόκειται για τον Τσε και ετσι ν αποδείξουν οτι ανήκουν σ αυτόν.

 Ο τάφος και το πτώμα του ανακαλύφθηκε στις 12 Ιουλίου 1997 στην Vallegrande.

Μεταφέρθηκε στην Κούβα και θάφτηκε στη Σάντα Κλάρα, την πόλη που ο ίδιος είχε κατακτήσει το 1958 ανοίγοντας το δρόμο για την τελική νίκη της επανάστασης.

Πηγη: Πολιτικό καφενείο
            Wikipedia