gfgmjj.gif

Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ



Κάθε που βραδιάζει και πέφτει το σκοτάδι
τον ουρανό κοιτώ και βλέπω το φεγγάρι.
Την μοναξιά μου ν απαλίνω αναζητώ,
μαζι του κάθομαι και ώρες συζητώ.


Του λέω τα μυστικά ,
αυτά που έχω στην καρδιά
κι εκείνο σιωπηλό στον ουρανό πλανιέται,
την παρέα του ποτε δεν μου αρνειέται.


Την μιά μου δείχνει όλον του τον εαυτό,
τη άλλη πάλι, μόνο τον μισό.
Αλλες φορές, την παρουσία του αργεί να κάνει,
με παιδευει λες κι επίτηδες το κάνει.


Κι όταν κινώ να κοιμηθώ,
αργα κατηφορίζει
κι αυτό τον ουρανό,
ναρθεί εσένα να φωτίσει
τα μυστικά μου να σου ψιθυρίσει .


Μα οταν την άλλη μέρα το ρωτώ
αν ειχες υπνο ήσυχο και ελαφρό,
αυτό βουβό ανηφορίζει
σαν να μην μ άκουσε
νοχελικά βαδίζει. . .

Αρης

12 σχόλια:

Νατασα είπε...

Με το φεγγάρι συντροφιά
Κορώνα γράμματα το νόμισμα
που σε πλήρωσε η μοίρα
Κι θάλασσα σου σβήνει
όσα έγραψες στην άμμο
Στου φεγγαριού το άσπρο πάνω γράψε
σου φωνάζει

Spitogata είπε...

Έτσι το νιώθω και εγώ το φεγγάρι...
σύντροφο ζωής.

Μια ωραία πανσέληνος έφυγε και σε γέμισε έμπνευση.

Καλό νέο κύκλο...

Μαρια Νικολαου είπε...

Ετσι ειναι το φεγγαρι..
Πάντα κρυβει μυστηριο , ομορφια ,απορία..
Αλλοτε μια γλυκα κι αλλοτε φοβο..
Μα παντα μας κανει συντροφια
Καλησπέρα Νικόλα

Λυδία είπε...

αντιγράφω λέξεις του Όμηρου Αβραμίδη... λέξεις μαγικές... που για φεγγάρια λένε..
"Όταν βραδιάζει εκεί που πάω, το φεγγάρι θα ΄ρχεται προς εσένα κι εγώ κάθε βράδυ θα τ' ακολουθώ, θα παίρνω του δρόμου του φεγγαριού και θα πέφτω στην αγκαλιά σου"

Με μάγεψες πάλι...

Πολλά φιλιά Άρη μου!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Αρη μου, μα πόσα μυστικά κρυφά κι' ανομολόγητα (το δανείστηκα από τον τίτλο του μπλογκ σου) να κρατήσει το φουκαριάρικο;

Η θέα του και μόνο με ηρεμεί

Να είσαι καλά, όμορφο ήταν

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

jacki είπε...

Αχ Άρη. Πανέμορφο. Κι έχει ένα φεγγΑΡΗ απόψε που με κάνει κι αρρωσταίνω.
Καληνύχτα.

Keep Dreaming είπε...

Σου κάνω χώρο όπου θέλεις να πετάξεις..άσε με μένα χαμηλά,
θα έρχομαι κάθε αστροφεγγιά
τον προορισμό σου να σου δείχνω μην τον χάσεις..
Κάνει στην άκρη η καρδιά μου να πετάξεις, άσε με τώρα μη μιλάς
μα να θυμάσαι όπου και αν πας
κάθε πανσέληνο θα βγαίνεις να με ψάχνεις..

Aristodimos είπε...

Σας ευχαριστώ πολυ για τα σχολιά σας και ζητω συγνώμη μα ενα προσωπικό πρόβλημα με κράτησε μακρυα απο το μπλογκ μου και δεν μπόρεσα να σας απαντήσω νωρίτερα...
Chrisa καλως όρισες στο σπιτικό μου και ευχαριστώ...
Καλη σας μέρα

marianaonice είπε...

Πόσες φορές δεν μου κράτησε συντροφιά το φεγγάρι σου Άρη! Αυτό το όμορφο και σπλαχνικό φεγγάρι που περιγράφεις...
Νύχτες ατέλειωτες γεμάτες στοχασμούς και αδιέξοδα, βρήκαν φως και δρόμο μέσα από τα μονοπάτια του φεγγαριού.

Πολύ όμορφο και πολύ οικείο το ποιήμα σου!! Μίλησες εσύ για όλους μας!!
Σ΄ ευχαριστούμε.
Να είσαι καλά φίλε μου και το πρόβλημα σου ελπίζω να έχει ήδη περάσει...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Αριστόδημέ μου, εύχομαι να είσαι καλά και το πρόβλημα να είναι παρελθόν.

΄Εκανα μια κακή πράξη,.... σου έκλεψα την εικονα με το μύλο τον αιγαιοπελαγίτικο. Δεν έχω πρόβλημα να τη βγάλω αν κρίνεις πως κακώς έπραξα.
Μη ντραπεις να με εημερώσεις, σε παρακαλώ

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

meltemi είπε...

Αφήνω μόνο την πιο γλυκιά μου καληνύχτα...

Ανώνυμος είπε...

Baw ah, kasagad sa imo maghimo blog. Nalingaw gd ko basa.