gfgmjj.gif

Κυριακή 25 Μαΐου 2008

ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, "ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ"... έφυγε νωρίς και τόσο άδικα ! ! ! !



Ενας χρόνος σήμερα που έφυγε τοσο άδικα η
Αμαλία Καλυβίνου
στα 30 της χρόνια.


Εσβησε μετα απο μιαν άνιση μαχη 5 ετων με τον καρκίνο και αφου σ'αυτόν τον δύσκολο δρόμο της συνάντησε την αναλγησία , την ανευθυνότητα και την αμέλεια ορισμένων γιατρών και κρατικών υπηρεσιών.
Μικρή παρένθεση «ελάχιστοι επιστήμονες, ανυστερόβουλοι, δοτικοί, που καμία σχέση δεν έχουν με τους συνήθεις άσχετους, ανεύθυνους και παραδόπιστους
φακελάκηδες»


Απο το 1998 , η πρώτη μαγνητική στο δεξιό μηρό έδειχνε όγκο 8 εκατστών που κανένας απο όσους γιατρούς και νοσοκομεία επήγε δεν έδωσε σημασία.
Μέχρι που το 2001 ενας νευρολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομειο Ιωαννίνων διέγνωσε απο την ίδια αυτην μαγνητική οτι υπήρχε όγκος.

«Μου χάρισε δύο χρόνια υπέροχης ζωής (ώς την υποτροπή μου), έλεγε η Αμαλία. Υπήρξε προσεκτικός, ευγενής και ευπροσήγορος σε όλη τη συνεργασία μας. Ακόμη κι όταν έφυγα από την αρμοδιότητά του και με ανέλαβαν οι χειρουργοί και οι ογκολόγοι, εκείνος περνούσε από την κλινική να με δει και να ελέγξει αν χρειάζομαι κάτι ενώ δεν είχε καμιά υποχρέωση»


Το 2003 ο καρκίνος ξαναεμφανίστηκε διάσπαρτος στον θώρακα.


«Εδώ μέσα, λέει η ιδια, κάπου ανάμεσα στους δεκάδες όγκους, διακρινόταν λίγος πνεύμονας, τον οποίο και χρησιμοποιούσα για να αναπνέω υποτυπωδώς, και μια καρδιά που, παραδόξως, εξακολουθούσε να χτυπά».


Ακριβώς εναν χρόνο πριν "φύγει" στις 29 Μαϊου 2006 της ακρωτηριάσανε το δεξί πόδι, αυτό που αν είχανε κάνει την σωστή διάγνωση απο το 1998 θα ειχε γλιτώσει ολα τα δεινά που ακολούθησαν και στο τέλος απέβησαν μοιραία.


Όσοι απο εσας με εχετε γνωρίσει απο κοντά ξέρετε καλά την ποιότητα ζωής μου και όσα βιώνω τα τελευταία 6 χρόνια σαν καρκινοπαθής.
Η Αμαλία όμως δεν ειχε την τύχη που ειχα εγω και βρίσκομαι τώρα ακόμα εδω κοντά σας.

Δεν ειχε την τύχη να εχει γνωστό και παιδικό φίλο γιατρό σε μεγάλη ιδιωτική κλινική όπως ειχα εγω, ο οποίος φρόντισε ωστε ολοι οι γιατροί που με ανέλαβαν (ογκολόγοι, ακτινοθεραπευτές, χειρουργοί, πνευμονολόγοι, πλαστικοί χειρουργοί) να με προσέξουν υπερ του δέοντος

ΔΙΧΩΣ ΦΑΚΕΛΛΑΚΙ .


Δεν ειχε την τυχη η Αμαλία να εχει Ιδιωτική ασφάλιση όπως ετυχε να εχω εγω, και ανέλαβε ΟΛΑ τα έξοδα μου, απο το 2002 (νοσήλεια, χημιοθεραπείες, ακτινοβολίες, 4 μεγάλα χειρουργεία, check-up σε τακτά χρονικά διαστήματα) μεχρι σήμερα αλλά και για όσο ακόμα χρειαστεί. Και ετσι δεν χρειάστηκε να αναζητήσω χρήματα για όλα αυτά και να καταστραφώ οικονομικά όπως η Αμαλία, αφού το "κράτος" πολυ λίγα καλύπτει.



Εκείνη εδωσε τον αγώνα της μέχρι τέλος με θάρρος και αξιοπρέπεια. Ισως αν ζούσε σε μιαν αλλη χώρα να μην ειχε αυτην την κατάληξη ή τουλάχιστον να μην ειχε ταλαιπωρηθεί τόσο όσο την ταλαιπώρησαν εδω...



«Εχω πονέσει αφόρητα, έχω νιώσει τον πανικό νιώθοντας τον ανυπέρβλητο πόνο να έρχεται, έχω σκεφτεί αμέτρητες φορές ν' αυτοκτονήσω λόγω του πόνου, έχω περάσει άπειρες ώρες στο κρεβάτι ουρλιάζοντας από τον πόνο, έχω χρειαστεί για μεγάλα διαστήματα τη βοήθεια των άλλων, έχω καταστραφεί οικονομικά, έχω καταστρέψει οικονομικά την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για την οικογένειά μου, έχω υπάρξει βάρος για τους φίλους μου, έχω υποστεί το όποιο ρίσκο δεκάδων χειρουργικών επεμβάσεων, έχω κάνει τραύματα κατακλίσεως, έχω χάσει απολαύσεις αμέτρητες, έχω στερηθεί διασκεδάσεις...», έγραφε



Ενας χρονος πέρασε απο τότε που εφυγε ενα γενναίο κορίτσι απο δίπλα μας. Ενα κορίτσι που ειχε αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια, θάρρος, και αγάπη για την ζωή.

Εφυγε με το κεφάλι ψηλά χωρίς να ενδώσει στην απληστία και στην ανευθυνότητα αυτών που εχουν ταχθεί να υπηρετούν τον άνθρωπο , ειτε σαν επιστήμονες, ειτε σαν κράτος.

Ενας χρονος πέρασε και

δεν άλλαξε τίποτα.


Ας ενώσουμε ολοι την φωνή μας και τις προσπάθειές μας για να δικαιωθεί ο τόσο δίκαιος αγώνας αυτης της γενναίας κοπέλλας, για

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.




Κι οσοι διαβάσουν αυτη την εγγραφή μου, ας πανε και
εδω, εστω για 5 λεπτα να την τιμήσουν.

Γιατι οσο θυμόμαστε εναν άνθρωπο , τόσο αυτος παραμένει ζωντανός.



Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων




** Η Αμαλία ηταν η αφορμή που ασχολήθηκα κι εγω με τα blog εδω , συνάντησα αξιόλογους ανθρώπους και είχα την τύχη να κάνω και ορισμένους καλούς φίλους.

Για να την τιμήσουμε ας πάμε ολοι την
1η Ιούνη ,
ημερα αφιερωμένη στην μνήμη της να δώσουμε αίμα.

Η ATHENA εχει συγκεντρώσει εδω
τα κέντρα αιμοδοσίας ολης της χώρας και τα τλέφωνά τους.

13 σχόλια:

marianaonice είπε...

Δεν έχω λόγια...
Υποκλίνομαι και σιωπώ...
Και παίρνω δύναμη από εσένα!
Την Αμαλία δεν τη γνώρισα δεν ήμουν στη μπλογκόσφαιρα όταν έφυγε...
Όμως είναι σαν να την ήξερα από όλες τις αναφορές που έχω δει γι΄ αυτήν!
Άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα της στους διαδικτυακούς μας δρόμους και όχι μόνο!
Να είσαι πάντα καλά φίλε μου, και άγγελοι να σε οδηγούν και να σε στηρίζουν στον αγώνα σου!!
Και να μη ξεχνάς ότι σε χρειαζόμαστε και σ΄ αγαπάμε!!
Καλό ξημέρωμα Άρη μου...

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

"... όσο θυμόμαστε έναν άνθρωπο, τόσο αυτός παραμένει ζωντανός."

Καλή σου ημέρα!

Γωγώ Πακτίτη είπε...

ότι και να πω, ακόμα και η σιωπή μου, λίγο είναι...

τούτη την παλικαριά,
ας την είχαμε όλοι...

καλημέρα Άρη!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Εξαιτίας ΣΑΣ ΓΙΑΤΡΟΙ μας, γίνονται τα ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΑ....

Ας αναπαύεται η Αμαλίτσα μας εν ειρήνη.... αλλά πες μου όλους αυτούς τους ανευθυνο-υπεύθυνους ποιός θα τους τιμωρήσει;
Είδες εσύ η Καραγεωργίου μετά από το εγκληματικό της λαθος από την επιπόλαιη έως αδιάφορη αντιμετώπιση και διάγνωση (την άδειασε με ψυχοφάρμακα και ο εμφανής καρκίνος δούλευε...)να κουνηθεί από τη θέση της;
Ε-ΛΕ-ΟΣ!!!!!

΄Αρη μου, καλή σου και φωτεινή μέρα.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ και να μας ταξιδεύεις με τους στίχους σου.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Keep Dreaming είπε...

Oi giatroi zitane fakelaki giati emeis panw stin adynamia tis stigmis dinoume oti exoume kai den exoume. Emeis exoume ti dynami sta xeria mas OXI autoi! Oi giatroi vriskoun kai ta kanoun! As arnithoume, opws elege kai i Amalia, na tous ladwsoume kai isws kapote na mpei auti i xwra sto swsto dromo, sto dromo tis aksioprepeias!

polla filia Arh!!

marianaonice είπε...

Έχεις δίκιο Άρη,
ο καθένας από το πόστο του πρέπει να κατατροπώνει αυτούς τους αχρείους που εμπορεύονται τον ανθρώπινο πόνο!!
Όμως μερικές φορές νοιώθω τόσο απογοητευμένη από το σύστημα, όταν βλέπω ότι είναι ανίκητο και τότε παραιτούμαι...
Ευτυχώς που φωνές σαν τη δική σου μας ξυπνάνε και κάνουν το αίμα της οργής να κυλά πάλι γρήγορα στις φλέβες μας!!
Καλή Κυριακή.

ATHENA είπε...

ΑΡΗ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΓΥΡΙΣΤΑ!

ΒΑΛΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ, ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΙΜΗΣΕΙ ΑΣ ΠΑΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΛΙΓΟ ΑΙΜΑ.
ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΜΟΥ ΕΧΩ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΣ ΚΟΠΙΑΣΕΙ:-)

jacki είπε...

Καλό της Παράδεισο. Έχασα πολλούς συγγενείς από καρκίνο και ξέρω πόση δύναμη χρειάζεται. Μέσα σε δύο χρόνια 11 ξαδέρφια της μητέρας μου. Χώρια παππούδες και άλλι θείοι. Δύσκολο πολύ. Από μένα μια προσευχή για καλή ανάπαυση.

Aristodimos είπε...

@marianaonice
Οχι , μην υποκλίνεσαι... Το αναστημα σου όρθωσε να βάλουμε ολους αυτούς στο περιθώριο για να μην τους δίνουμε την δυνατότητα να εκμεταλεύονται αυτα για τα οποία ειναι ταγμένοι να υπηρετούν...

@ τερας της αμάθειας
Ετσι ειναι... Ευχαριστω και καλως ηρθες

@ Γωγω μου,
κανω αυτο που ολοι θα εκαναν ορμώμενοι απο την δύναμη της αυτοσυντήρησης..ΕΠΙΒΙΩΝΩ

@ Γλαρένια μου
Δυστυχώς κανεις απο ολους αυτους ποτε δεν "πλήρωσε" το τίμημα που του αρμόζει...

@ ερασιτέχνη
Στο χερι μας ειναι, ναι να τους απομονώσουμε

Σας ευχαριστω ολους για το πέρασμά σας...
Ας την τιμήσουμε εδω:
http://www.fakellaki.blogspot.com/

N13 είπε...

περνάω από εδώ να τιμήσω την Αμαλία αλλά και φυσικά Εσένα

μην φτάσουμε ποτέ στα κατώφλια των Νοσοκομείων

κι αν χρειαστεί, ας είναι αυτά μακριά από εδώ

σε άλλη χώρα, που εκεί είσαι άνθρωπος

λυπάμαι αλλά έτσι είναι, το έχω ζήσει

καλό βράδυ Άρη και ... γερά με τσαμπουκά

Μαρια Νικολαου είπε...

Συγκλονιστική η εγγραφή σου.
Δεν εχω κατι αλλο να πω..
Καλημερα Νικόλα και καλη βδομαδα
Παντα ναχεις μονο ομορφες βδομαδες στη ζωή σου..

marianaonice είπε...

Πέρασα για μία καλημέρα Άρη μου
:))

Ανώνυμος είπε...

Such a nice blog. I hope you will create another post like this.